Diane (1916)
 Bliźniak „Diane”, „Daphné”, lata 20. XX w. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
grudzień 1912 |
| Wodowanie |
30 września 1916 |
 Marine nationale
| |
| Wejście do służby |
sierpień 1917 |
| Zatonął |
11 lutego 1918 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
68 m |
| Szerokość |
5,53 m |
| Zanurzenie |
3,72 m |
| Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy |
| Napęd | |
| 2 silniki Diesla o łącznej mocy 1800 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1400 KM 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
powierzchnia: 2500 Mm przy 10 w. |
| Wyrzutnie torpedowe |
10 × 450 mm, 12 torped |
| Załoga |
43 |
Diane (Q107) – francuski oceaniczny okręt podwodny z okresu I wojny światowej, jednostka prototypowa swojego typu. Została zwodowana 30 września 1916 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg, a ukończono ją w sierpniu 1917 roku. Okręt krótko służył w Marine nationale, gdyż 11 lutego 1918 roku zatonął z całą załogą nieopodal La Rochelle na skutek wewnętrznej eksplozji.
Projekt i dane taktyczno–techniczne[edytuj | edytuj kod]
„Diane” zamówiona została na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1912 roku[1]. Okręt zaprojektował inż. Jean Simonot, tworząc mniejszą wersję swojego poprzedniego projektu Gustave Zédé[2].
„Diane” była średniej wielkości oceanicznym okrętem podwodnym o konstrukcji dwukadłubowej. Długość całkowita wynosiła 68 metrów, szerokość 5,53 metra i zanurzenie 3,72 metra[1][3][4]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 633 tony, a w zanurzeniu 891 ton[1][3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa czterosuwowe silniki Diesla Vickers o łącznej mocy 1800 koni mechanicznych (KM)[1][3]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Sabathé o łącznej mocy 1400 KM[1][2]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 17 węzłów na powierzchni i 11,5 węzła w zanurzeniu[1][2][3]. Zasięg wynosił 2500 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 130 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą[2][3].
Okręt wyposażony był w 10 wyrzutni torped kalibru 450 mm (cztery wewnętrzne na dziobie, dwie na rufie oraz cztery zewnętrzne), z łącznym zapasem 12 torped[2][3][5]. Załoga okrętu składała się z 4 oficerów oraz 39 podoficerów i marynarzy[2][3].
Budowa i przebieg służby[edytuj | edytuj kod]
„Diane” zbudowana została w Arsenale w Cherbourgu[1][3]. Stępkę okrętu położono w grudniu 1912 roku[3], został zwodowany 30 września 1916 roku[2][1], a ukończono go w sierpniu 1917 roku[3]. Nazwa okrętu nawiązywała do rzymskiej bogini łowów Diany[6]. Jednostka otrzymała numer burtowy Q107.
Podczas wojny okręt operował na Atlantyku[2]. 11 lutego 1918 roku nieopodal La Rochelle, podczas misji eskortowania czteromasztowego żaglowca „Quevilly”, z nieznanych przyczyn na okręcie nastąpiła wewnętrzna eksplozja, w wyniku której jednostka zatonęła wraz z całą załogą[2][3][6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 211.
- ↑ a b c d e f g h i Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 88.
- ↑ a b c d e f g h i j k Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 155.
- ↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.
- ↑ John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 198.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
- Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
- John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
- Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-16]. (ang.).
