Diecezja wileńsko-lidzka
Cerkiew Św. Ducha w Wilnie | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data powołania |
1921 |
Data zamknięcia |
1939 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Biskup diecezjalny |
ostatni: arcybiskup Teodozjusz (Fieodosijew) |
Dane statystyczne | |
Liczba wiernych |
306 152 |
Liczba kapłanów |
125 |
Liczba dekanatów |
12 |
Liczba parafii |
97 |
Diecezja wileńsko-lidzka – jedna z diecezji Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Była to najmniejsza z jednostek administracyjnych PAKP, obejmująca terytorium województwa wileńskiego oraz trzech powiatów nowogródzkiego: lidzkiego, stołpeckiego i wołożyńskiego[1]. Według danych z 1922 dzieliła się na 12 dekanatów, na terenie których działało 97 parafii i 22 placówki filialne[1]. Pracę duszpasterską prowadziło w nich 125 kapłanów[1]. Na terytorium eparchii zamieszkiwało 306 152 wiernych[1]. W diecezji wileńsko-lidzkiej działały trzy monastery: Monaster Świętego Ducha w Wilnie, monaster Trójcy Świętej w Wilnie i monaster św. Marii Magdaleny w Wilnie[2].
Diecezja przestała funkcjonować w dotychczasowym kształcie w 1939, gdy jej ordynariusz, arcybiskup Teodozjusz (Fieodosijew) odszedł z urzędu i zamieszkał w monasterze Świętego Ducha w Wilnie. Zarząd nad terytorium diecezji oddał metropolicie Eleuteriuszowi (Bogojawleńskiemu), który przed I wojną światową był arcybiskupem wileńskim i litewskim, zaś w dwudziestoleciu międzywojennym kierował strukturami prawosławnymi na terytorium niepodległej Litwy. Oznaczało to ponowne przejście diecezji w jurysdykcję Patriarchatu Moskiewskiego[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d A. Mironowicz: Kościół prawosławny na ziemiach polskich w XIX i XX wieku. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2001, s. 100. ISBN 83-7431-046-4.
- ↑ A. Mironowicz: Kościół prawosławny na ziemiach polskich w XIX i XX wieku. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2001, s. 149. ISBN 83-7431-046-4.
- ↑ A. Mironowicz: Kościół prawosławny na ziemiach polskich w XIX i XX wieku. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2001, s. 207. ISBN 83-7431-046-4.