Dmitrij Leonow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dmitrij Siergiejewicz Leonow ros. Дмитрий Сергеевич Леонов ur. 31 października 1899 we wsi Ługowka w guberni tulskiej, zm. w styczniu 1981 w Moskwie) – wyższy radziecki oficer, generał porucznik, szef Drugiego Zarządu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR (1953-1954), szef Trzeciego Zarządu Głównego KBP (1954-1959).

Od 1918 w RKP(b), od 1922 w Armii Czerwonej, funkcjonariusz partyjno-polityczny w wojsku, od 1933 szef wydziału politycznego dywizji, komisarz korpusu strzelców. W 1931 ukończył kursy starszych oficerów politycznych przy Akademii Wojskowo-Politycznej im. Lenina. 1937-1941 członek Rady Wojennej Zabajkalskiego i Uralskiego Okręgu Wojskowego. Uczestnik stalinowskich represji przeciw dowództwu Armii Czerwonej.

W czasie II wojny światowej był członkiem Rady Wojennej 22 Armii, od października 1941 członek Rady Wojennej Frontu Kalinińskiego, a od października 1943 1 Frontu Bałtyckiego. 6 grudnia 1942 mianowany generałem porucznikiem. Od listopada 1944 do maja 1945 był zastępcą szefa Sztabu Generalnego ds. politycznych. Od maja do września 1945 był członkiem Rady Wojennej Frontu Dalekowschodniego i 2 Frontu Dalekowschodniego.

Po wojnie zajmował kierownicze stanowiska w politycznych organach armii, zastępca dowódcy wojsk Moskiewskiego Okręgu Wojskowego ds. politycznych (1947-1950), członek Rady Wojennej i zastępca dowódcy ds. politycznych Leningradzkiego Okręgu Wojskowego (6 lipca 1950 - 8 lipca 1953). Cieszył się zaufaniem kierownictwa partii; 8 lipca 1953 przeniesiony do MSW na stanowisko szefa Drugiego Zarządu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR (zajmował je do 17 marca 1954). 8 lipca 1953 - 13 marca 1954 członek Kolegium MBP ZSRR. Od 17 marca 1954 do 12 czerwca 1959 szef Trzeciego Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego przy Radzie Ministrów ZSRR. Od 1959 na emeryturze.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dmitrij_Leonow&oldid=72875187”