1 Front Nadbałtycki
![]() Żołnierze 1 Frontu Nadbałtyckiego wkraczają do Połocka | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1943 |
Rozformowanie |
1945 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. armii Andriej Jeriomienko |
Ostatni |
gen. armii Iwan Bagramian |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Podległość | |
Skład |
3 Armia Uderzeniowa |
1 Front Nadbałtycki (ros. 1-й Прибалтийкий фронт, w polskiej literaturze występuje również nazwa 1 Front Bałtycki[1]) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Utworzony 20 października 1943 w wyniku przemianowania Frontu Kalinińskiego. W październiku – grudniu 1943 prowadził walki w rejonie Witebska. W okresie 23 czerwca – 31 lipca 1944 uczestniczył w operacji białoruskiej. W sierpniu – listopadzie 1944 walczył przeciw Grupie Armii Północ, zajmując Litwę i część Łotwy, oraz blokował wojska niemieckie w rej. Kłajpedy i na cyplu w rej. Lipawy i Tukums. W dniach 13–31 stycznia 1945 uczestniczył w operacji wschodniopruskiej. 24 lutego przemianowany na Grupę Zemlandzką (Sambijską), którą włączono do 3 Frontu Białoruskiego. Sztab tej Grupy rozformowano w marcu 1945.
Dowódcy Frontu[edytuj | edytuj kod]
- gen. armii Andriej Jeriomienko - do 19 listopada 1943,
- gen. armii Iwan Bagramian do 24 lutego 1945.
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- 3 Armia Uderzeniowa
- 4 Armia Uderzeniowa
- 6 Gwardyjska Armia
- 11 Gwardyjska Armia
- 39 Armia
- 43 Armia
- 3 Armia Lotnicza.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 144.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bolszaja Sowietskaja Encykłopedija Moskwa 1978,
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.