Dowód (prawo)
Dowód – pojęcie wieloznaczne, którego znaczenie zależy od gałęzi prawa procesowego i praktyki[1]. Istnieje wiele propozycji definicji dowodu. W związku z wieloznacznością pojęcia postulowano, by z niego zrezygnować[2].
Definicja dowodu i pojęć powiązanych[edytuj | edytuj kod]
W dwudziestoleciu międzywojennym zaproponowano, by najogólniej za dowód uznać fakt w domniemaniu prawdziwy, który ma służyć za podstawę do wiary w istnienie lub nieistnienie drugiego faktu[3]. Pojawiały się także inne definicje: uznające dowód za wiadomość[4], źródło informacji[5], proces myślowy lub sformalizowaną działalność[6].
Wyróżnia się szereg bardziej precyzyjnych pojęć, których także nie stosuje się jednolicie. Są to m.in.: zagadnienia podlegające dowodzeniu, źródła dowodowe, środki dowodowe, materiały dowodowe, czynności dowodowe, postępowanie dowodowe (dowodzenie), wynik dowodzenia (wnioskowania)[7]. I tak:
- zagadnieniem podlegającym dowodzeniu jest okoliczność bądź stan, które się udowadnia[1],
- źródłem dowodowym jest nośnik informacji – osoba lub rzecz, która dostarcza lub może dostarczyć informacji[8] (świadek, dokument, biegły[9]),
- środkiem dowodowym jest informacja, którą uczestnicy procesu uzyskują ze źródła dowodowego[8], lub określona przez prawo metoda, dzięki której można uzyskać wiadomości ze źródła dowodowego (oględziny, zeznania świadków)
- materiałem dowodowym jest forma przekazywania informacji – np. cechy przedmiotu podlegającego oględzinom, wypowiedzi przesłuchiwanych osób[8].
Przedmiot dowodu[edytuj | edytuj kod]
Są to fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 K.p.c.)
Klasyfikacja dowodów[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Strzelec 2015 ↓.
- ↑ J. Wróblewski, Sądowe stosowanie prawa, Warszawa 1988, s. 210; M. Cieślak, Zagadnienia dowodowe w procesie karnym, t. I, Warszawa 1955, s. 37 i n., za: Błaszczak, Markiewicz i Rudkowska-Ząbczyk 2010 ↓.
- ↑ J. Bentham, Traktat o dowodach sądowych, Gniezno 1932, s. 21, za: Błaszczak, Markiewicz i Rudkowska-Ząbczyk 2010 ↓.
- ↑ W. Miszewski, Proces cywilny w zarysie, cz. I, Warszawa 1948, s. 166, za: Błaszczak, Markiewicz i Rudkowska-Ząbczyk 2010 ↓.
- ↑ W. Berutowicz, Postępowanie cywilne w zarysie, Warszawa 1984, s. 168, za: Błaszczak, Markiewicz i Rudkowska-Ząbczyk 2010 ↓.
- ↑ A. Skąpski, Ograniczenia dowodzenia w procesie cywilnym, Warszawa–Kraków 1981, s. 10, za: Błaszczak, Markiewicz i Rudkowska-Ząbczyk 2010 ↓.
- ↑ Z. Kmieciak, Postępowanie administracyjne, postępowania egzekucyjne w administracji i postępowanie sądowoadministracyjne, Warszawa 2011, s. 116, G. Adaszkiewicz, Środki dowodowe w polskim postępowaniu podatkowym, Toruń 1997, s. 7, za: Strzelec 2015 ↓.
- ↑ a b c Błaszczak, Markiewicz i Rudkowska-Ząbczyk 2010 ↓.
- ↑ G. Adaszkiewicz, Środki dowodowe..., s. 7, za: Strzelec 2015 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Łukasz Błaszczak, Krystian Markiewicz, Ewa Rudkowska-Ząbczyk, Dowody w postępowaniu cywilnym, 2010. ISBN 978-83-255-6541-1
- Dariusz Strzelec, Dowody i postępowanie dowodowe w prawie podatkowym, 2015. ISBN 978-83-264-8070-6
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Hock Lai Ho, The Legal Concept of Evidence, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy [online], CSLI, Stanford University, 13 listopada 2015, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-01-17] (ang.). (Prawne pojęcie dowodu)
