Drobnoporek sproszkowany
.JPG) Młody okaz białaka ptychogasteroidalnego | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
drobnoporek sproszkowany |
| Nazwa systematyczna | |
| Postia ptychogaster (F. Ludw.) Vesterh. Nordic Jl Bot. 16(2): 213 (1996) | |
.JPG)
Drobnoporek sproszkowany (Postia ptychogaster (F. Ludw.) Vesterh.) – gatunek grzybów z rodziny Dacryobolaceae[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji: Postia, Dacryobolaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisany został w 1880 r. przez F. Ludwiga jako Polyporus ptychogaster, obecną nazwę nadał mu Jan Vesterholt w 1996 r.
Synonimów łacińskich ma kilkanaście. Niektóre z nich:
- Oligoporus ptychogaster (F. Ludw.) Falck & O. Falck 1880
- Polyporus ptychogaster F. Ludw. 1880[2].
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. (dla synonimu Oligoporus ptychogaster). W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był także przez Stanisława Domańskiego pod nazwą białak ptychogasteralny[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Jednoroczny. Do podłoża przyrasta bokiem. Owocniki wyrastają pojedynczo lub w nielicznych skupiskach. Pojedynczy ma średnicę do 10 cm, kształt poduszeczkowaty lub półkolisty. Powierzchnia włochata, u młodych owocników biała, u starszych brązowiejąca[4].
Rurkowaty, powstaje w dolnej części owocnika, rzadko i późno, rozpada się natomiast szybko, wskutek czego jest dość trudny do obserwacji, Rurki są kruche i krótkie, ich pory są porozrywane, na jednym mm mieści się ich 2–4[4].
U młodych owocników soczysty, tylko przy nasadzie twardszy. Składa się z ułożonych promieniście włókienek przedzielonych jamkami, które wypełnione są chlamydosporami. Jest koncentrycznie strefowany[4].
Chlamydospory są jajowato-elipsoidalne i grubościenne o rozmiarach 4,7 × 3,4–4,5 μm. Bazydiospory są elipsoidalne, zakończone skośnym dzióbkiem, gładkie, bezbarwne i zazwyczaj z kroplą. Mają rozmiar 4–5,5 × 2,5–3,5 μm[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Europie, Rosji oraz w prowincji Quebec w Kanadzie[5]. W Polsce znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych[6], jednak według innych źródeł jest raczej pospolity[4].
Rośnie w lasach mieszanych, przede wszystkim na drzewach iglastych, szczególnie na sośnie i świerku, notowano go też na modrzewiu Larix kaempferi[4]. Na drzewach liściastych występuje rzadziej[3].
Grzyb niejadalny. Jest saprotrofem rozwijającym się na martwym drewnie i powodującym brunatną zgniliznę drewna[4].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
- drobnoporek gorzki (Postia stiptica) nie ma tak włochatej powierzchni i jest w smaku gorzki[4],
- podobne, włochate owocniki formy niedoskonałej występują też u innych gatunków z rodzajów Postia i Tyromyces, ale rzadko i są mniejsze[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-11-18] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-09-20] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f g h i Piotr Łakomy, Atlas hub, Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2008, ISBN 978-83-7073-650-7.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2014-09-01].
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.