Przejdź do zawartości

Drzewiak naziemny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Drzewiak naziemny
Dendrolagus mbaiso
Flannery, Boeadi & A.L. Szalay, 1995[1]
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

ssaki niższe

Nadrząd

torbacze

Rząd

dwuprzodozębowce

Rodzina

kangurowate

Podrodzina

kangury

Rodzaj

drzewiak

Gatunek

drzewiak naziemny

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Drzewiak naziemny[3] (Dendrolagus mbaiso) – gatunek ssaka z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisali w 1995 roku międzynarodowy zespół teriologów: Amerykanin Tim Flannery, Indonezyjczyk Bapak Boeadi oraz Australijka Alexandra L. Szalay nadając mu nazwę Dendrolagus mbaiso[1]. Miejsce typowe to południowe stoki Mount Ki (04°05′S 137°06′E/-4,083333 137,100000), na wysokości 3250–3500 m n.p.m., Tembagapur, Papua, w Indonezja[1][4][5][6]. Holotyp to skóra, szkielet pozaczaszkowy i czaszka dorosłej samicy (sygnatura AM M.30751) z kolekcji Muzeum Australijskiego; okaz typowy zebrany 24 maja 1994 roku przez Flannery’ego i Szalay[1][7]. Flannery i Szalay zebrali również kilka paratypów: skóra i część szkieletu dorosłego samca (sygnatura AM M.30719) zebrane 23 maja 1994 roku na wysokości 3200 m n.p.m. w tym samym miejscu co holotyp; skóra, czaszka i część szkieletu dorosłej samicy (sygnatura AM M.30749) zebrane 11 czerwca 1994 roku na około 4200 m n.p.m. na obszarze Milik, w regionie Kwiyawagi (4°S 138°E/-4,000000 138,000000), w prowincji Papua, w Indonezji; skóra, czaszka i część szkieletu dorosłej samicy (sygnatura AM M.30754) zebrane 23 maja 1994 roku na wysokości 3200 m n.p.m. w tym samym miejscu co holotyp[7].

Analizy oparte na danych genetycznych umiejscawiają D. mbaiso jako takson siostrzany w stosunku do kladu dorianus[8].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[6].

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dendrolagus: gr. δενδρον dendron ‘drzewo’; λαγως lagōs ‘zając’[9].
  • mbaiso: nazwa mbaiso oznaczająca w języku ludu Moni ‘zakazane zwierzę’[1].

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Drzewiak naziemny jest endemitem Nowej Gwinei (Sudirman), występuje jedynie w górach Tembagapura i Kwiyawagi, w prowincji Papua[10][6][2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 66–67 cm, długość ogona 41,5–52 cm; masa ciała 5,4–8,6 kg[10][11]. Gęsta, gruba sierść jest czarna z białymi znaczeniami. Na czole znajduje się biała plamka, pysk jest obramowany na biało, szyja i brzuch są również białe. Wzór ubarwienia zmienia się, gdy zwierzę osiąga dojrzałość.

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Środowisko życia

[edytuj | edytuj kod]

Żyje w omszałych lasach wysoko w górach[1], gdzie temperatura w nocy zwykle spada poniżej zera. Występuje na wysokości od 2700 do 3500 m n.p.m.[2], a według innych źródeł do 4200 m n.p.m.[4].

Tryb życia

[edytuj | edytuj kod]

W odróżnieniu od innych gatunków drzewiaków, spędza większość czasu na ziemi. Żywi się głównie liśćmi.

Status zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii EN (ang. endangered ‘zagrożony’)[2]. Niektóre tubylcze społeczności uważają drzewiaka naziemnego za świętego, dlatego polowanie na niego jest w tych rejonach zabronione, dlatego w niektórych częściach jego zasięgu uważa się go za niezwykle oswojonego[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f T.F. Flannery, B. Boeadi & A.L. Szalay. A new tree-kangaroo (Dendrolagus: Marsupialia) from Irian Jaya, Indonesia, with notes on ethnography and the evolution of tree-kangaroos. „Mammalia”. 59 (1), s. 65-84, 1995. DOI: 10.1515/mamm.1995.59.1.65. (ang.). 
  2. a b c d T. Leary i inni, Dendrolagus mbaiso, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-1 [dostęp 2021-06-16] (ang.).
  3. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 15. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b c D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Species Dendrolagus mbaiso. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-26].
  5. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Dendrolagus mbaiso Flannery, Boeadi, & Szalay, 1995. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-10]. (ang.).
  6. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 96. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. a b H.E. Parnaby, S. Ingleby & A. Divljan. Type specimens of non-fossil mammals in the Australian Museum, Sydney. „Records of the Australian Museum”. 69 (5), s. 333, 2017. (ang.). 
  8. M.D.B. Eldridge, S. Potter, K.M. Helgen, M.H.Sinaga, K.P. Aplin T.F. Flannery & R.N. Johnson. Phylogenetic analysis of the tree-kangaroos (Dendrolagus) reveals multiple divergent lineages within New Guinea. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 127, s. 589–599, 2018. DOI: 10.1016/j.ympev.2018.05.030. (ang.). 
  9. T.S. Palmer: Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. Washington: Government Printing Office, 1904, s. 222, seria: North American Fauna. (ang.).
  10. a b M. Eldridge & G. Coulson: Family Macropodidae (Kangaroos and Wallabies). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 704. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
  11. Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 64. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]