Dudley DeGroot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dudley DeGroot
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Dudley Sargent DeGroot

Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1899
Chicago

Data i miejsce śmierci

5 maja 1970
El Cajon

Wzrost

189 cm

Rugby union
Pozycja

rwacz

Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
Stanford Cardinal
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
1924  Stany Zjednoczone 1 (0)

Dudley Sargent DeGroot (ur. 20 listopada 1899 w Chicago, zm. 5 maja 1970 w El Cajon)[1] – amerykański trener, sportowiec, olimpijczyk, zdobywca złotego medalu w turnieju rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1924 roku w Paryżu.

W latach 1951–53 był przewodniczącym Komitetu Etyki American Football Coaches Association[2].

Jego nazwiskiem sygnowane jest jedno ze stypendiów sportowych na San Jose State University[3].

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Podczas studiów na Uniwersytecie Stanforda reprezentował barwy Stanford Cardinal w koszykówce, pływaniu, piłce wodnej i futbolu amerykańskim[4][5][6][7][8]. W latach 1923–1924 był mistrzem Intercollegiate Association of Amateur Athletes of America w pływaniu stylem grzbietowym[7]. Trzyletnie występy w futbolowej drużynie uczelni, której został kapitanem w 1922 roku, przyniosły mu natomiast miejsce w Stanford Athletic Hall of Fame[8][9].

Z reprezentacją Stanów Zjednoczonych zagrał w turnieju rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924[10]. Wystąpił w jednym meczu tych zawodów – 18 maja Amerykanie pokonali na Stade de Colombes Francuzów 17–3[7][11]. Wygrywając oba pojedynki Amerykanie zwyciężyli w turnieju zdobywając tym samym złote medale igrzysk[12][13][14].

Był to jego jedyny występ w reprezentacji kraju[15], a wraz z pozostałymi amerykańskimi złotymi medalistami w rugby union został w 2012 roku przyjęty do IRB Hall of Fame[16].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Tuż po ukończeniu studiów z zakresu ornitologii[17] podjął się pracy asystenta trenera na macierzystej uczelni[18], pisując wówczas również felietony dla kalifornijskich gazet[17]. W kolejnych latach pracował z sukcesami w junior college'ach, Santa Barbara State College i Menlo Junior College, jako trener futbolu oraz dyrektor wychowania fizycznego[7][18][19].

W 1932 roku objął stanowisko trenera w San Jose State University. Podczas ośmiu sezonów zespół Spartans trzykrotnie zdobył tytuł mistrzów konferencji[20] osiągając ogólny wynik 59–19–8[a][21][22]. Pracę z zespołem zakończył w 1939 roku pierwszym w historii Spartans sezonem samych zwycięstw[23]. Doradcą DeGroota w San Jose był jego trener ze Stanford, Pop Warner[19][24].

Do University of Rochester został ściągnięty w 1940 roku przez ówczesnego rektora tej uczelni, Alana Valentine, z którym wspólnie zdobyli złoty medal paryskich igrzysk olimpijskich[25]. Prócz nominacji na głównego trenera futbolu amerykańskiego otrzymał również etat wykładowcy wychowania fizycznego[19], a kontrakt został podpisany na 11 lat[26]. W tym samym roku otrzymał również tytuł doktora za pracę A history of physical education in California (1848–1939)[27][28][29]. Drużyna, która w poprzednich trzech sezonach odniosła łącznie dwa zwycięstwa[19], odrodziła się pod przewodnictwem DeGroota[26]. W latach 1940–1943 Yellowjackets osiągnęli kolejno rezultaty 4–3–0[30], 6–1–0[31], 7–1–0[32] i ponownie 6–1–0[33].

Jego osiągnięcia w futbolu akademickim zwróciły na niego uwagę włodarzy ligi zawodowej. Otrzymawszy propozycję przejęcia posady szkoleniowca Washington Redskins, poprosił o zwolnienie z kontraktu w Rochester, na co władze uczelni niechętnie wyraziły zgodę[26]. Związawszy się ze stołeczną drużyną pięcioletnim kontraktem[34], w pierwszym sezonie osiągnął rezultat 6–3–1[35], w drugim natomiast z wynikiem 8–3–0 doprowadził ją do zwycięstwa w dywizji wschodniej National Football League ulegając jednak w walce o mistrzostwo NFL sezonu 1945 zespołowi Cleveland Rams 15–14[7][21][36]. Po dwóch latach pracy w wyniku konfliktu z władzami klubu[37] odszedł do nowo powstałej All-America Football Conference obejmując tam rolę trenera Los Angeles Dons[38]. Inauguracyjny sezon drużyna zakończyła bilansem 7–5–2[35], w trakcie drugiego DeGroot został zaś zwolniony[39].

Powrócił następnie do trenowania drużyn akademickich. Przez dwa lata spędzone na Uniwersytecie Wirginii Zachodniej zespół Mountaineers osiągnął wynik 13–9–1[21][22], zdobywając dodatkowo 1 stycznia 1949 roku Sun Bowl[17][40]. W lutym 1950 roku zatrudniony został jako trener New Mexico Lobos z University of New Mexico[18], skąd został zwolniony w marcu 1953 roku z powodu konfliktu odnośnie do przyszłości futbolu na tej uczelni[17]. Wyniki w tych trzech sezonach (2–8–0, 4–7–0 i 7–2–0) dały mu tytuł najlepszego trenera konferencji oraz miejsce w UNM Athletics Hall of Honor[41][42].

Wyjechał następnie do Norymbergi, by nadzorować sportowy program USAREUR[43]. Zmarł w swym domu w El Cajon w wieku siedemdziesięciu lat[44].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był członkiem Phi Beta Kappa; żonaty z Alice, czwórka dzieci[6][18].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Statystyki futbolu amerykańskiego przedstawiają kolejno zwycięstwa, porażki i remisy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ California Death Records. vitals.rootsweb.ancestry.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-02)]. (ang.).
  2. ↑ AFCA Code of Ethics Summary. afca.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-30)]. (ang.).
  3. ↑ Endowment Funds. sjsu.edu. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-10)]. (ang.).
  4. ↑ Basketball Lettermen. gostanford.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-26)]. (ang.).
  5. ↑ All-Time Lettermen. gostanford.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-08)]. (ang.).
  6. ↑ a b Dudley Sargent DeGroot. therugbyhistorysociety.co.uk. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-14)]. (ang.).
  7. ↑ a b c d e Dudley DeGroot @ sports-reference. sports-reference.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-17)]. (ang.).
  8. ↑ a b Dud DeGroot Profile. gostanford.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-27)]. (ang.).
  9. ↑ Stanford Honors All-Time Greats – Hall of Fame Induction. gostanford.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (1999-11-03)]. (ang.).
  10. ↑ Rugby football in the Olympics – 1924. rugbyfootballhistory.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-23)]. (ang.).
  11. ↑ France 3 – 17 United States of America. espnscrum.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)]. (ang.).
  12. ↑ Stanford Olympic Medalists From Paris. gostanford.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-06-29]. (ang.).
  13. ↑ Summer Olympic Games, Paris 1924 Medalllists:Rugby. olympic.org. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  14. ↑ Great Moments in Stanford Olympic History: Rugby Mania. gostanford.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-06-29]. (ang.).
  15. ↑ Dudley DeGroot @ espnscrum.com. espnscrum.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-27)]. (ang.).
  16. ↑ USA Olympic teams inducted into Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-18)]. (ang.).
  17. ↑ a b c d DeGroot Fired. repository.unm.edu. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-01)]. (ang.).
  18. ↑ a b c d Dr. Dud DeGroot Named New Head Grid Coach. repository.unm.edu. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-01)]. (ang.).
  19. ↑ a b c d DeGroot, San Jose Grid Wizard, Named Rochester Football Coach. „The Rochester Alumni-Alumnae Review”. 18 (2), s. 4, December 1939 – January 1940. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z adresu 2014-12-16]. (ang.). 
  20. ↑ San Jose State Composite Championship Listing. cfbdatawarehouse.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-05)]. (ang.).
  21. ↑ a b c DeGroot, Dudley S.. hickoksports.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-05)]. (ang.).
  22. ↑ a b Dudley S. „Dud” DeGroot Records by Year. cfbdatawarehouse.com. [dostęp 2012-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-21)]. (ang.).
  23. ↑ Hall of Fame To Honor 8 Greats and 2 FB Teams. sjsuspartans.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-17)]. (ang.).
  24. ↑ Birthplace of champions. sjsu.edu. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-22)]. (ang.).
  25. ↑ Meanderings. „The Rochester Alumni-Alumnae Review”. 20 (3), s. 19, February-March 1942. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z adresu 2014-12-16]. (ang.). 
  26. ↑ a b c Dud DeGroot to Tutor Redskins Pros: Gave UR Four Years of Grid Magic. „The Rochester Alumni-Alumnae Review”. 22 (3), s. 5–7, March-April 1944. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z adresu 2014-12-16]. (ang.). 
  27. ↑ It's Doctor Dudley S. DeGroot now. „The Rochester Alumni-Alumnae Review”. 20 (1), s. 10, October-November 1941. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z adresu 2014-12-16]. (ang.). 
  28. ↑ A history of physical education in California (1848–1939) ... By Dudley Sargent DeGroot. June 1940.. searchworks.stanford.edu. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  29. ↑ A history of physical education in California (1848-1939). worldcat.org. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  30. ↑ Varsity Has Victory Comeback, DeGroot-Hubbard Magic Clicks. „The Rochester Alumni-Alumnae Review”. 19 (1), s. 5–8, October-November 1940. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z adresu 2014-12-16]. (ang.). 
  31. ↑ Football Men Trample Six Foes, Ring Up Best Record Since 1908. „The Rochester Alumni-Alumnae Review”. 20 (1), s. 13–17, October-November 1941. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z adresu 2014-12-16]. (ang.). 
  32. ↑ DeGroot Does It Again. „The Rochester Alumni-Alumnae Review”. 21 (2), s. 4, December 1942 – January 1943. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z adresu 2014-12-16]. (ang.). 
  33. ↑ Air-Minded Varsity Bests Six Foes; Long Passes Blast Yale and Colgate. „The Rochester Alumni-Alumnae Review”. 22 (1), s. 9–11, October-November 1943. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z adresu 2014-12-16]. (ang.). 
  34. ↑ Washington Redskins: The Complete Illustrated History, s. 36
  35. ↑ a b Dudley DeGroot. pro-football-reference.com. [dostęp 2012-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-29)]. (ang.).
  36. ↑ Redskins-Rams In '45 Title Game. redskins.com. [dostęp 2012-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-02)]. (ang.).
  37. ↑ Washington Redskins: The Complete Illustrated History, s. 40–41
  38. ↑ Welcome to LA. profootballresearchers.org. [dostęp 2012-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-17)]. (ang.).
  39. ↑ THE L.A. DONS : 4 Decades Ago, Maverick Football Team Made a Fleeting but Memorable Impact. articles.latimes.com. [dostęp 2012-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-24)]. (ang.).
  40. ↑ Dudley DeGroot. sports-reference.com. [dostęp 2012-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-11)]. (ang.).
  41. ↑ Dudley DeGroot. golobos.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-24)]. (ang.).
  42. ↑ Hall of Honor. golobos.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-09)]. (ang.).
  43. ↑ DeGroot Now With Army As Athletic Coach. repository.unm.edu. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-01)]. (ang.).
  44. ↑ DR. DUDLEY DEGROOT, EX-FOOTBALL COACH. query.nytimes.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-11)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dudley_DeGroot&oldid=70430405”