Ecolo

Ecolo
Państwo	Belgia
Data założenia	1980
Adres siedziby	Namur
Ideologia polityczna	zielona polityka
Członkostwo; międzynarodowe	Europejska Partia Zielonych
Grupa w Parlamencie; Europejskim	Zieloni – Wolny Sojusz Europejski
Barwy	zielony
	Strona internetowa

Ecolo (akronim od fr. Écologistes Confédérés pour l'organisation de luttes originales) – belgijska francuskojęzyczna partia polityczna działająca w Walonii, w Brukseli i we wspólnocie niemieckojęzycznej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Od powstania ugrupowaniem kierują kolegialne co najmniej dwie osoby jako współprzewodniczący^[1]. W po stronie flamandzkiej jej odpowiednikiem jest formacja Groen. Ecolo należy do Europejskiej Partii Zielonych^[2].

Partia została założona w marcu 1980. W wyborach w 1981 zdobyła dwa mandaty w Izbie Reprezentantów i trzy w Senacie. Najwyższe poparcie w wyborach krajowych uzyskała w 1999. Weszła wówczas w skład pierwszego rządu Guya Verhofstadta, jej liderka Isabelle Durant została wicepremierem oraz ministrem transportu. Ecolo opuściło rząd tuż przed wyborami w 2003, od tego czasu ponownie przez kilkanaście lat partia pozostawała w opozycji na szczeblu federalnym. W 2020 przystąpiła natomiast do wielopartyjnej koalicji, współtworząc belgijski rząd, na czele którego stanął Alexander De Croo^[3].

Wyniki wyborcze[edytuj | edytuj kod]

Wybory do Izby Reprezentantów^[4]:

1981: 2,2% głosów, 2 mandaty
1985: 2,5% głosów, 5 mandatów
1987: 2,6% głosów, 3 mandaty
1991: 5,1% głosów, 10 mandatów
1995: 4,0% głosów, 6 mandatów
1999: 7,4% głosów, 11 mandatów
2003: 3,1% głosów, 4 mandaty
2007: 5,1% głosów, 8 mandatów
2010: 4,8% głosów, 8 mandatów^[5]
2014: 3,3% głosów, 6 mandatów
2019: 6,1% głosów, 13 mandatów

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Politycy Ecolo

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Leaders of Belgium. terra.es. [dostęp 2012-09-10]. (ang.).
↑ Ecolo na stronie Europejskiej Partii Zielonych. [dostęp 2015-02-22]. (ang.).
↑ Nouveau gouvernement belge: les militants des sept partis (PS, sp.a, MR, Open VLD, CD&V, Ecolo et Groen) ont dit oui. rtbf.be, 30 września 2020. [dostęp 2022-09-11]. (fr.).
↑ Parties and Elections in Europe: Belgium. parties-and-elections.eu. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).
↑ Verkiezingen 13 juni 2010. elections2010.belgium.be. [dostęp 2022-09-11]. (niderl.).

[1] Leaders of Belgium. terra.es. [dostęp 2012-09-10]. (ang.).

[2] Ecolo na stronie Europejskiej Partii Zielonych. [dostęp 2015-02-22]. (ang.).

[3] Nouveau gouvernement belge: les militants des sept partis (PS, sp.a, MR, Open VLD, CD&V, Ecolo et Groen) ont dit oui. rtbf.be, 30 września 2020. [dostęp 2022-09-11]. (fr.).

[4] Parties and Elections in Europe: Belgium. parties-and-elections.eu. [dostęp 2022-09-11]. (ang.).

[5] Verkiezingen 13 juni 2010. elections2010.belgium.be. [dostęp 2022-09-11]. (niderl.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]