Eduard Wajciachowicz
| Pełne imię i nazwisko |
Eduard Antonawicz Wajciachowicz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
3 kwietnia 1960 |
| Data śmierci | |
| Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji | |
| Okres |
od 9 stycznia 1996 |
| Przynależność polityczna |
Zjednoczona Partia Obywatelska, |
| Następca |
wybory nie odbyły się |
| Członek Komitetu Narodowego Zjednoczonej Partii Obywatelskiej | |
| Okres |
od 1996 |
| Przynależność polityczna | |
Eduard Antonawicz Wajciachowicz (biał. Эдуард Антонавіч Вайцяховіч, ros. Эдуард Антонович Войцехович lub Войтехович, Eduard Antonowicz Wojciechowicz lub Wojtiechowicz; ur. 3 kwietnia 1960 w Świrze w rejonie miadzielskim - zm. 11 stycznia 2022 w Komarowie) – białoruski polityk i nauczyciel, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji; członek Zjednoczonej Partii Obywatelskiej, ugrupowania opozycyjnego wobec Alaksandra Łukaszenki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 3 kwietnia 1960 roku w osiedlu typu miejskiego Świr, w rejonie miadzielskim obwodu mińskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1983 roku ukończył Białoruski Instytut Mechanizacji Gospodarstwa Wiejskiego. W latach 1983–1986 pracował jako nauczyciel, starszy mistrz w Szkole Zawodowo-Technicznej Nr 197 w Iwiu w obwodzie grodzieńskim. Od 1986 roku był dyrektorem Szkoły Zawodowo-Technicznej Nr 207 w Świrze. Jest członkiem Zjednoczonej Partii Obywatelskiej (ZPO). Od 1996 roku wchodził w skład Komitetu Narodowego ZPO[1].
Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]
W wyborach parlamentarnych w 1995 roku startował formalnie jako kandydat bezpartyjny. W drugiej turze wyborów uzupełniających 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Miadzielskiego Okręgu Wyborczego Nr 201. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[2], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Ekologii i Eksploatacji Przyrody[4]. Należał do opozycyjnej wobec prezydenta Alaksandra Łukaszenki frakcji „Działanie Obywatelskie”. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z Bundestagiem Republiki Federalnej Niemiec[5]. 21 czerwca został członkiem delegacji Rady do Zgromadzenia Parlamentarnego Stowarzyszenia Białorusi i Rosji[6]. 27 listopada 1996 roku, po dokonanej przez prezydenta kontrowersyjnej i częściowo nieuznanej międzynarodowo zmianie konstytucji, nie wszedł w skład utworzonej przez niego Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[7].
Po wycofaniu się z aktywnego życia politycznego założył inkubator małego biznesu w rodzinnych stronach, we wsi Komarowo rejonie miadzielskim. Sprzyja rozwoju gospodarstw wiejskich, zakładaniu małych przedsiębiorstw. Między innymi założył sieć sklepów wiejskich „Komarowo”, piekarnię i mały browar[8].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Eduard Wajciachowicz jest katolikiem. Ma żonę i dwoje dzieci[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Kto… ↓, s. 283
- ↑ Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, зарэгістраваных 19 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-31)]. (biał.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №30-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2020-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-02)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-29)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 21 июня 1996 г. №391-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-21. [dostęp 2020-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-23)]. (ros.).
- ↑ М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).
- ↑ Chryscina Czarniauska: Свежы хлеб, музычны масаж і апарышы. Як наладзіць бізнес на вёсцы?. greenbelarus.info, 2019-11-27. [dostęp 2020-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-01)]. (biał.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.