Efektywna liczba partii
Wygląd
Efektywna liczba partii lub wskaźnik Laaksa i Taagepery – wskaźnik opracowany w 1979 roku przez M. Laaksa i R. Taageperę, pozwalający ustalić liczbę partii mających realny wpływ w danym parlamencie. Wskaźnik to liczba partii, które znalazłyby się w danym parlamencie przy założeniu, że wszystkie miałyby równą siłę i zachowany zostałby stopień fragmentacji partyjnej. Efektywną liczbę partii można uzyskać przez zastosowanie następującego wzoru:
gdzie to efektywna liczba partii, a to odsetek miejsc w parlamencie zajmowanych przez daną partię[1].
Przykład
[edytuj | edytuj kod]Sejm RP VIII kadencji | |
---|---|
Klub/Koło | Liczba posłów |
Prawo i Sprawiedliwość | 234 |
Platforma Obywatelska | 136 |
Kukiz’15 | 32 |
Nowoczesna | 27 |
Polskie Stronnictwo Ludowe | 15 |
Unia Europejskich Demokratów | 4 |
Wolni i Solidarni | 3 |
Republikanie | 3 |
niezrzeszeni | 6 |
Łącznie | 460 |
Zatem obecnie (21 lipca 2017) efektywna liczba partii w polskim Sejmie wynosi 2,81.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bartłomiej Michalak. BADANIE ZALEŻNOŚCI POMIĘDZY SYSTEMEM WYBORCZYM A SYSTEMEM PARTYJNYM PRZY WYKORZYSTANIU METODY INDEKSOWEJ. Przypadek mieszanych systemów wyborczych w Rosji i na Ukrainie oraz proporcjonalnej reprezentacji w Polsce. „Athenaeum”. 36/2012. s. 97. (ang.).