Elżbieta Miłanczówna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Elżbieta Miłanczówna (ur. 8 lipca 1921 w Pułtusku, zm. 11 lutego 2003[1]) – polska poetka.

Studiowała filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Lata wojny i okupacji spędziła w Warszawie. Od 1945 roku przebywała we Wrocławiu. Debiutowała jako poetka na łamach prasy w 1949 roku. Pracowała jako redaktorka Polskiego Radia, a od 1953 była redaktorką Wydawnictwa Ossolineum.

Twórczość wybrana[edytuj | edytuj kod]

  • Podróż
  • Linia dźwięku
  • Wiersze dawne i najnowsze

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Stare Powązki: BARTOLDOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]