Elio P4

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elio P4
Elio E
Ilustracja
Elio P4
Producent

Elio

Projektant

Paul Elio

Zaprezentowany

styczeń 2014

Okres produkcji

2017

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Shreveport

Dane techniczne
Segment

B

Typy nadwozia

2-drzwiowe coupe

Skrzynia biegów

5-biegowa manualna
5-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

4076 mm

Szerokość

1917 mm

Wysokość

1376 mm

Rozstaw osi

2794 mm

Liczba miejsc

1

Dane dodatkowe
Konkurencja

Arcimoto FUV
Aptera Luna

Elio P4trójkołowy samochód osobowy klasy miejskiej wyprodukowany pod amerykańską marką Elio w 2017 roku.

Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]

W maju 2013 roku założony w 2009 roku amerykański startup Elio Motors przedstawił prototyp będący wczesnorozwojową realizacją swojego trójkołowego samochodu[1]. Produkcyjny model przedstawiono nieco ponad 8 miesięcy później, nadając mu nazwę Elio P4[2].

Charakterystycznymi cechami wizualnymi pojazdu stała się m.in. koncepcja trójkołowca, z dwukołową osią przednią oraz zawężoną częścią tylną z pojedynczym kołem. Nadwozie zyskało wąski i smukły kształt, z jednomiejscową kabiną, do której dostęp można uzyskać po obu stronach pojazdu. Standardowe wyposażenie pojazdu według deklaracji producenta miałoby obejmować m.in. elektrycznie sterowane szyby, tempomat, oświetlenie wnętrza, radio, a także regulowany w sześciu płaszczyznach fotel kierowcy[3].

Kształt nadwozia oraz współtworzących go detali został podyktowany jak najlepszymi właściwościami aerodynamicznymi, zapewniając możliwość pozyskania relatywnie jak najniższego spalania. 55-konny, trzycylindrowy silnik benzynowy o pojemność 0,9-litra miał pozwolić na uzyskanie średniego spalania 2,8 litra na 100 kilometrów[2]. Silnik miał pozwolić przekroczyć prędkość 100 km/h, będąc optymalnym jednak do poruszania się głównie w warunkach miejskich i okołomiejskich[4].

E[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2021 roku, po ponad dwu latach braku informacji na temat kondycji kontrowersyjnego przedsięwzięcia Elio Motors, firma ogłosiła, że dotychczas zakładany w planach silnik benzynowy zostanie zastąpiony elektrycznym. Model o nazwie Elio E miałby rozwijać maksymalną prędkość 177 km/h, umożliwiając zasięg na jednym ładowaniu do ok. 242 kilometry. Nie wskazano szczegółów nt. baterii[5].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Kwestia wdrożenia Elio P4, a później Elio E, do sprzedaży okazała się przedmiotem szerokich kontrowersji i zarazem największym problemem, jaki stanął na drodze autorom projektu. Od momentu debiutu z 2014 roku, podczas którego początek produkcji planowano na 2015 rok, nie udało się tego dokonać przez kolejne 7 lat[6]. Firma była w stanie wyprodukować jedynie serię próbnych egzemplarzy w 2017 roku w byłej fabryce General Motors w mieście Shreveport w stanie Luizjana[7].

Silnik[edytuj | edytuj kod]

  • R3 0.9l


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Elio Motors unveils prototype 3-wheeler. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
  2. a b Elio Motors Previews New Ultra-Efficient P4 Model Priced from $6,800. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
  3. Features. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
  4. Elio Motors Shows Off Engine For Their $6,800, 84MPG Car. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
  5. Elio Motors. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
  6. Exclusive Capsule Review: Elio Motors P4 Prototype. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
  7. Production Elio P4. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).