Emanuel Wolff

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emanuel Wolff
Ilustracja
Data urodzenia

ok. 1842

Data i miejsce śmierci

2 maja 1914
Kraków

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Odznaczenia
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry)

Emanuel Wolff (ur. ok. 1842, zm. 2 maja 1914 w Krakowie) – nauczyciel.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się około 1842[1]. Od 1871 do 1874 był zastępcą dyrektora C. K. Gimnazjum w Jaśle i przez pewien czas był tam kierownikiem zakładu[2][3]. Od początku lat 80. do około 1891 był dyrektorem C. K. Gimnazjum w Kołomyi[4]. W szkole uczył historii, języka niemieckiego, matematyki, a w mieście był członkiem C. K. Rady Szkolnej Okręgowej[5][6][7]. Był też dyrektorem gumnazjum niemieckiego we Lwowie[8].

Otrzymał tytuł radcy szkolnego[8] wzgl. radcy rządu[9] Na emeryturze zamieszkał w Krakowie[8]. W tym mieście należał do koła Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych, był jego prezesem i został jego członkiem honorowym[9][8]. W 1905 został odznaczony Orderem Korony Żelaznej III klasy[10][9]. Otrzymał tytuł honorowego obywatelstwa Kołomyi[9].

W Krakowie zamieszkiwał przy ul. Czystej 7[9]. Zmarł w maju 1914 w wieku 72 lat[9][8][1][11]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie 4 maja 1914[9][1][11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 149. ISBN 83-08-01428-3.
  2. ↑ Księga pamiątkowa 70-lecia Państwowego Gimnazjum imienia króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle 1868–1938. Jasło: 1938, s. 12, 113.
  3. ↑ Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. Lwów/Warszawa: Książnica Polska, 1924, s. 98.
  4. ↑ Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. Lwów/Warszawa: Książnica Polska, 1924, s. 159.
  5. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższego Gimnazyum w Kołomyi za rok szkolny 1883. Kołomyja: 1883, s. 30.
  6. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższego Gimnazyum w Kołomyi za rok szkolny 1884. Kołomyja: 1884, s. 29.
  7. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższego Gimnazyum w Kołomyi za rok szkolny 1891. Kołomyja: 1891, s. I.
  8. ↑ a b c d e Zgon pedagoga. „Nowości Illustrowane”. Nr 20, s. 13, 16 maja 1914. 
  9. ↑ a b c d e f g Antoni Woźniakowski. jbc.bj.uj.edu.pl. [dostęp 2022-05-14].
  10. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1913. Wiedeń: 1913, s. 83.
  11. ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Emanuel Wolff. rakowice.eu. [dostęp 2022-05-14].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Emanuel_Wolff&oldid=71801055”