Enkū
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1632 |
|---|---|
| Data śmierci |
1695 |
| Szkoła | |
_by_Enku_(1628-95).jpg)
Enkū (jap. 円空; ur. 1632, zm. 1695) – japoński mnich buddyjski szkoły tendai, rzeźbiarz.
Pochodził z prowincji Mino (obecna prefektura Gifu), jego ojciec był cieślą[1]. Był ascetą (yamabushi) i prowadził wędrowny żywot[1], docierając do różnych zakątków Japonii i zostawiając swoje prace w świątyniach i chramach[2][3]. Kilka lat spędził w Matsumae nauczając Ajnów, przez których traktowany był jako wcielenie Buddy[2]. W 1671 studiował w Hōryū-ji[2]. W 1679 zamieszkał w świątyni Mii-dera, gdzie uzyskał święcenia[2]. Zmarł na skutek dobrowolnej głodówki[2] i został pochowany w świątyni Miroku-ji w Seki[1].
Rzeźbił w drewnie figury, głównie buddów i bodhisattwów[3]. Zachowało się ponad 7 tysięcy jego dzieł, znajdujących się głównie w świątyniach w centralnej Japonii (prefektury: Aichi, Gifu, Saitama, Tochigi)[1]. Rzeźby Enkū, wykonywane siekierą[2], szybkimi, pewnymi ruchami[3], często tylko z grubsza ociosane[1], cechują się niezwykłą ekspresją[3] i dynamiką[2].
Wyłamująca się z kanonów tradycyjnej rzeźby sakralnej twórczość Enkū przez długi czas była odrzucana jako prymitywna i została doceniona dopiero w czasach współczesnych[1][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 179. ISBN 0-674-01753-6.
- ↑ a b c d e f g Jolanta Tubielewicz: Kultura Japonii – słownik. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1996. ISBN 83-02-06378-9. (pol.).
- ↑ a b c d e Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Ossolineum, 1984, s. 317. ISBN 83-04-01486-6.