Ernest Hilgard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ernest Hilgard (ur. 25 lipca 1904 w Belleville, zm. 2001) – amerykański psycholog[1].

W 1930 roku obronił doktorat na Uniwersytecie Yale. W latach 1933–1969 był profesorem Uniwersytetu Stanforda. Od 1958 był członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk.

Interesował się głównie problematyką uczenia się zwierząt oraz ludzi[1].

Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

  • Theories of Learning and Instruction (1964)
  • Wprowadzenie do psychologii (wyd. pol. 1967)
  • American Psychology in Historical Perspectives (red., 1976)
  • Divided Consciousmess (1986)[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 127–128. ISBN 83-88149-41-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • W. Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa 2007, s. 135.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ernest_Hilgard&oldid=69407950”