Erysiphe hyperici
.jpg) Erysiphe hyperici na liściach dziurawca | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Erysiphe hyperici |
| Nazwa systematyczna | |
| Erysiphe hyperici (Wallr.) S. Blumer Beitr. Kryptfl. Schweiz 7(no. 1): 206 (1933) | |
.jpg)
Erysiphe hyperici (Wallr.) S. Blumer – gatunek grzybów należący do rodziny mączniakowatych (Erysiphaceae)[1]. Pasożyt, fitopatogen występujący na różnych gatunkach roślin z rodzaju dziurawiec (Hypericium). Wywołuje u nich chorobę o nazwie mączniak prawdziwy[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Erysiphe, Erysiphaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1819 roku Carl Friedrich Wallroth nadając mu nazwę Alphitomorpha hyperici. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1933 roku Samuel von Blumer, przenosząc go do rodzaju Erysiphe[1].
- Alphitomorpha hyperici Wallr. 1819
- Microsphaera hypericacearum U. Braun 1981
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Grzyb mikroskopijny. Grzybnia rozwija się głównie na powierzchni liści, łodyg i kwiatostanów roślin, do wnętrza tkanek zapuszcza tylko ssawki. Wygląda jak biały, mączysty nalot, jest rozproszona lub tworzy skupiska. Strzępki mają szerokość (2,5–) 4–5 (–10) μm. Konidiofory proste, cylindryczne, do kolanek mają długość 25–30 (–36) × 8–10 μm. Konidia oddzielają się pojedynczo. Mają cylindryczny kształt i rozmiar 30–38 x 12–18 μm. Klejstotecja tworzą skupiska. Pojedyncze ma kształt nieregularnego wieloboku i średnicę 85–140 μm. Przyczepki liczne, występują w strefie równikowej klejstotecjów. Są powyginane, mają średnicę 6–9 μm, a długość 2–8 razy większą od średnicy klejstotecjum. Przy podstawie są lekko wybarwione, bezprzegrodowe, lub z kilkoma przegrodami w dolnej połowie. Są cienkościenne, o powierzchni gładkiej lub nieco szorstkiej. Worki o rozmiarach 50–70 × 30–50 μm. W jednym worku powstaje zazwyczaj od 3 do 5 askospor, wyjątkowo 2. Askospory elipsoidalno-jajowate, o rozmiarach 18–24 × 10–18 μm[2].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Jest szeroko rozprzestrzeniony w całej Europie i Azji (Azja Środkowa, Iran, Syberia, Chiny). Zawleczony został także do Ameryki Północnej (USA, Kanada)[2]. W Polsce jest pospolity, stwierdzono jego występowanie na niemal wszystkich krajowych gatunkach dziurawców[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-07] (ang.).
- ↑ a b c Mycobank. ''Erysiphe hyperici'' [online] [dostęp 2016-09-24].
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2016-09-24]. (ang.).
- ↑ Maria Alicja Chmiel: Checklist of Polish Larger Ascomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 978-83-89648-46-4.