Ettore Cunial

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ettore Cunial
Arcybiskup tytularny Soteropolis
Kraj działania

Włochy
Watykan

Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1905
Possagno

Data śmierci

6 października 2005

Miejsce pochówku

Possagno

Wiceszambelan Komnaty Apostolskiej
Okres sprawowania

od 1975-12-23 23 grudnia 1975(dts) do 2004-10-23 23 października 2004(dts)

Biskup pomocniczy Rzymu
Okres sprawowania

od 1953-05-17 17 maja 1953(dts) do 1972-12-19 19 grudnia 1972(dts)

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Prezbiterat

7 lipca 1929

Nominacja biskupia

11 kwietnia 1953

Sakra biskupia

17 maja 1953

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

17 maja 1953

Konsekrator

Clemente Micara

Współkonsekratorzy

Antonio Mantiero
Luigi Traglia

Ettore Cunial (ur. 16 listopada 1905 w Possagno, diecezja Treviso, zm. 6 października 2005) – włoski duchowny katolicki, arcybiskup.

7 lipca 1929 przyjął święcenia kapłańskie. Przez wiele lat związany z Kurią Rzymską. 11 kwietnia 1953 został mianowany arcybiskupem tytularnym Soteropolis, przyjął sakrę biskupią 17 maja 1953 z rąk kardynała Clemente Micary (wikariusza generalnego Rzymu). Od 1976 pełnił funkcję wiceszambelana Komnaty Apostolskiej (wicekamerlinga Świętego Kościoła Rzymskiego). Przeszedł oficjalnie w stan spoczynku dopiero 23 października 2004, w wieku 99 lat. Od lutego 2005 (po śmierci kardynała Corrado Bafile) był najstarszym żyjącym biskupem katolickim na świecie.

Był dyrektorem duchowym Bractwa św. Piotra, rzymskiej chrześcijańskiej organizacji ewangelizacyjno-dobroczynnej. 16 marca 1957 udzielił święceń kapłańskich przyszłemu kardynałowi portugalskiemu Jose Saraivie Martinsowi, był także współkonsekratorem przyszłych kardynałów Giacomo Violardo i Ferdinando Giuseppe Antonelliego (19 lutego 1966).

W maju 2003 obchodził rzadki jubileusz 50-lecia konsekracji biskupiej.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]