Eugeniusz Lubomirski (1825–1911)
 Szreniawa bez Krzyża | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona |
Krystyna Lubomirska |
| Dzieci |
Stefan Lubomirski |
Eugeniusz Adolf Lubomirski, książę (ur. 17 czerwca 1825 w Dubrownej, zm. 15 września 1911 w Kruszynie) – działacz polityczny i gospodarczy, kolekcjoner dzieł sztuki i bibliofil.
Syn Eugeniusza i Marii Czackiej, brat: Jana Tadeusza i Władysława Emanuela.
Pierwszą jego żoną została Krystyna Lubomirska, którą poślubił 4 maja 1850 roku w Warszawie.
Po raz drugi ożenił się z Różą Zofią Zamoyską 5 czerwca 1859 roku. Para doczekała się sześciorga dzieci: 4 synów - Władysława, Stanisława Sebastiana, Stefana i Konstantego Eugeniusza oraz dwóch córek: Róży Zofii wydanej za Artura Władysława Potockiego oraz Krystyny Marii żony Władysława Tyszkiewicza[1]
Właściciel majątków: Dubrowna, Uchanie i Kruszyna. gdzie osiedlił się w 1862. W pałacu przez 49 lat zgromadził pokaźną kolekcję dzieł stuki i bibliotekę. Pochowany został w grobowcu rodzinnym na miejscowym cmentarzu[2] odnowionym staraniem spadkobierców w 2004.