Przejdź do zawartości

Europa Środkowo-Wschodnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mapa regionu Europy Środkowo-Wschodniej ze współczesnymi granicami

Europa Środkowo-Wschodnia – nazwa stosowana dla określenia europejskich państw mających wspólne korzenie kulturowe i historyczne[1][2][a], a także wspólną przeszłość jako buforowe socjalistyczne republiki podlegające ZSRR lub będące jego częścią składową jako republiki radzieckie. Jest to zbitka dwóch określeń tej części Europy – geograficznego (środkowa) i politycznego (Wschodnia).

Międzymorze pokrywa się z wieloma definicjami tego obszaru

Jednym ze współtwórców tego określenia był Oskar Halecki. Stało się ono bardziej popularne od lat 80., gdy trzej intelektualiści (Milan Kundera, Czesław Miłosz i István Bibó) użyli go jako przeciwwagi dla terminu Europa Wschodnia.

Obecnie do tego regionu zalicza się:

Łącznie do tego regionu zalicza się 19 państw (lub 20, wliczając także Kosowo, uznawane przez część państw świata).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Termin ten pojawia się w publikacjach Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej, na przykład w Mniejszości narodowe i religijne w Europie Środkowo-Wschodniej P. Krasa i J. Kłoczowskiego, a także innych placówek naukowych. Używany był on także przez krzewicieli idei prometejskich i federalistycznych (Józef Piłsudski, Oskar Halecki i inni).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c J. Kłoczowski, Europa Środkowo-Wschodnia w kręgu cywilizacji chrześcijańskiej średniowiecza, Lublin 1998
  2. a b Jenő Szűcs, Trzy Europy, Lublin 1995
  3. a b c J. Lewandowski, W. Goleman, Samoidentyfikacja mniejszości narodowych i religijnych w Europie Środkowo-Wschodniej, Lublin 1999