Eutelsat 33B

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Eutelsat 25C)
Eutelsat 33B
Inne nazwy

Eutelsat W1, Eutelsat W5, Eutelsat 70A, Eutelsat 25C

Indeks COSPAR

2002-051A

Państwo

 Francja

Zaangażowani

Eutelsat

Model satelity

Spacebus 3000 B2

Rakieta nośna

Delta IV M+(4,2)

Miejsce startu

Cape Canaveral Air Force Station, USA

Orbita (docelowa, początkowa)
Czas trwania
Początek misji

20 listopada 2002 22:39 UTC

Koniec misji

październik 2015

Wymiary
Masa całkowita

3170 kg

Eutelsat 33Bsatelita telekomunikacyjny należący do konsorcjum Eutelsat, wyniesiony na orbitę 20 listopada 2002 przez rakietę Delta IV.

Zbudowany przez Alcatel Space w oparciu o platformę Spacebus 3000 B2. Posiadał 24 transpondery pasma Ku o mocy 90 W. Planowany okres żywotności satelity wynosi 12 lat. W 2008 w wyniku awarii jednego z paneli ogniw słonecznych wyłączono 4 transpondery.

Początkowo miał nosić nazwę Eutelsat W1, jednak został poważnie uszkodzony w trakcie budowy w wyniku pożaru i pod nazwą Eutelsat W1 wystrzelono w roku 2000 innego satelitę. Naprawiony i przebudowany, ostatecznie wyniesiony został w 2002 jako Eutelsat W5. 1 marca 2012 otrzymał nazwę Eutelsat 70A w ramach ujednolicenia nazw satelitów przez Eutelsat[1].

Eutelsat 33B znajdował się na orbicie geostacjonarnej (nad równikiem). Początkowo pracował na pozycji 70 stopnia długości geograficznej wschodniej. Na tej pozycji został zastąpiony przez satelitę Eutelsat 70B, który rozpoczął pracę w styczniu 2013. Satelita został przeniesiony na pozycję 25,5°E i zmienił nazwę na Eutelsat 25C. W październiku 2013 na pozycji 25,5°E zastąpił go Eutelsat 25B[2]. W listopadzie tego samego roku satelita został przemieszczony na pozycję 33°E i stąd jego ostatnia nazwa – Eutelsat 33B. Z powodu awarii drugiego panelu słonecznego satelitę wyłączono w październiku 2015.

Satelita nadawał sygnał stacji telewizyjnych i radiowych, przekazy TV oraz dane (dostęp do Internetu) do odbiorców na Bliskim Wschodzie, w Europie (Centralnej i Południowej), Afryce Północnej oraz południowej części Azji.

Z satelity nadawała m.in. platforma Canadian Forces Radio and TV.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jacek Grzeszczak: Eutelsat: jedna nazwa, jedna grupa, jedna flota. SAT Kurier, 2012-03-01. [dostęp 2012-10-22]. (pol.).
  2. Janusz Sulisz: Eutelsat 25B z komercyjnymi usługami na 25,5°E. SATKurier, 2013-10-29. [dostęp 2013-11-13]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]