Nilesat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nilesat – zespół 3 satelitów telekomunikacyjnych, należących do egipskiego operatora państwowego ERTU. Nilesat 101 został wyniesiony na orbitę 28 kwietnia 1998, zaś Nilesat 102 17 sierpnia 2000.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Od marca 2009 na pozycji 7°W stacjonuje tymczasowo również Atlantic Bird 4A (Hot Bird 10)), wystrzelony 12 lutego 2009 i będzie pracował na tej pozycji do połowy roku 2010, kiedy to zostanie zastąpiony przez Atlantic Bird 4R.

Położenie na orbicie[edytuj | edytuj kod]

Satelity Nilesat znajdują się na orbicie geostacjonarnej, (nad równikiem), na 7. stopniu długości geograficznej zachodniej. Satelity te nadają sygnał stacji telewizyjnych i radiowych oraz dane (dostęp do Internetu) do odbiorców w Afryce Północnej (gł. Egipt), na Półwyspie Arabskim, właściwie na całym Bliskim Wschodzie oraz w Europie Południowej.

Oferta nadawcza[edytuj | edytuj kod]

Z satelitów Nilesat większość programów jest nadawana jako niekodowane i są one w języku arabskim, w tym m.in. paczka Al-Dżazira i ciekawe programy edukacyjne egipskiego operatora ERTU. Spośród kodowanych są m.in. programy platform cyfrowych ADD (Add Universe) i Showtime Network Arabia (kodowanie: Irdeto 2).

Warunki odbioru w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Do odbioru sygnału z Nilesata 101 i 102 potrzebna jest antena o średnicy czaszy od 100 cm, na południu kraju, do nawet 250-300 cm, na północy. Do odbioru sygnału z Atlantic birda 4A, wymagana jest antena od 160 cm (południowy zachód Polski) do ponad 300 cm (północy Polski).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]