Extraordinarius brucedickinsoni

Extraordinarius brucedickinsoni
Rhemis, 2019
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	pająki wyższe
Rodzina	spachaczowate
Podrodzina	Sparianthinae
Rodzaj	Extraordinarius
Gatunek	Extraordinarius brucedickinsoni

Extraordinarius brucedickinsoni – gatunek pająka z rodziny spachaczowatych i podrodziny Sparianthinae.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2019 roku przez Cristinę A. Rheims na łamach „Zootaxa”. Jako lokalizację typową wskazano Mata da Garapa w Parque Estadual do Rio Doce na terenie gminy Timóteo w brazylijskim stanie Minas Gerais. Epitet gatunkowy nadano na cześć piosenkarza Bruce’a Dickinsona.

Morfologia

Holotypowy samiec ma ciało długości 10,1 mm przy karapaksie długości 4,8 mm i szerokości 4,1 mm oraz opistosomie (odwłoku) długości 5,3 mm i szerokości 3,1 mm, paratypowa samica zaś ma ciało długości 11,2 mm przy karapaksie długości 4,8 mm i szerokości 3,9 mm oraz opistosomie długości 6 mm i szerokości 3,9 mm.

Karapaks samca jest brązowy z czarnymi obwódkami oczu, szarymi liniami przy jamce i rzędach tułowiowych oraz przyciemnionymi krawędziami bocznymi. Karapaks samicy jest natomiast pomarańczowy z ciemniejszymi okolicą oczu i jamką oraz czarnymi obwódkami oczu. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach. Wysokość nadustka jest mniejsza niż średnica oczu przednio-środkowej pary. Brązowe u samca, a brązowopomarańczowe u samicy szczękoczułki mają na przedniej krawędzi bruzdy trzy zęby, a na tylnej jej krawędzi dwa małe ząbki. U samca warga dolna i szczęki są pomarańczowe z bladożółto rozjaśnionymi częściami odsiebnymi, u samicy zaś brązowopomarańczowe z kremowo rozjaśnionymi częściami odsiebnymi. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej u samca to IV, II, I, III, natomiast u samicy pary pierwsza i druga są jednakowo długie. Barwa odnóży i nogogłaszczków jest pomarańczowa. Kształt opistosomy jest owalny. U samca barwę ma jasnożółtawokremową z bladobrązowymi kropkami i szewronami z wierzchu oraz nielicznymi bladobrązowymi kropkami na spodzie. U samicy jej barwa jest brązowokremowa, z wierzchu z brązowym nakrapianiem po bokach i brązowymi szewronami pośrodku tyłu, a od spodu z nielicznymi brązowymi kropkami.

Nogogłaszczki samca mają goleń wyposażoną w jeden kolec prolateralny, stożkowatą apofizę wentralną oraz pojedynczą, trzykrotnie dłuższą niż szeroką, w widoku brzusznym spłaszczoną w części tylno-bocznej, a w widoku tylno-bocznym delikatnie brzusznie zakrzywioną apofizę retrolateralną. Rozwidlona na dwa wierzchołki (jeden o połowę krótszy niż drugi) apofyza medialna wyrasta z tegulum na godzinie 5:30, embolus wyrasta z niego na godzinie siódmej, a wyrostek tegulum bliższy nasadzie konduktora jest tak długi jak szeroki i silnie wcięty.

Genitalia samicy mają tak szerokie jak długie pole epigynalne, przegrodę pośrodkową płytki płciowej z przodu zaopatrzoną w trzonek o podstawie przedniej szerszej niż połowa jego największej szerokości, a boczne płaty tejże płytki przez większość przebiegu równoległe.

Rozprzestrzenienie

Gatunek neotropikalny, południowoamerykański, endemiczny dla południowo-wschodniej Brazylii. Znany ze stanów Minas Gerais i Espírito Santo; w tym pierwszym z dwóch stanowisk, a w tym drugim z jednego.