Extraordinarius rickalleni
| Extraordinarius rickalleni | |
| Rhemis, 2019 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Extraordinarius rickalleni |
Extraordinarius rickalleni – gatunek pająka z rodziny spachaczowatych i podrodziny Sparianthinae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2019 roku przez Cristinę A. Rheims[1][2] na łamach „Zootaxa”. Jako lokalizację typową wskazano Reserva Biológica Augusto Ruschi w gminie Santa Teresa w brazylijskim stanie Espírito Santo. Epitet gatunkowy nadano na cześć perkusisty Ricka Allena[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Samce osiągają od 8,6 do 9,7 mm długości ciała przy karapaksie długości od 4 do 4,7 mm, a samice od 13,4 do 14,3 mm długości ciała przy karapaksie długości od 4,9 do 5,3 mm. Karapaks jest rudobrązowy z czarnymi obwódkami oczu i lekko przyciemnioną jamką. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach. Wysokość nadustka jest mniejsza niż średnica oczu przednio-środkowej pary. Rudobrązowe szczękoczułki mają na przedniej krawędzi bruzdy trzy zęby, a na tylnej jej krawędzi dwa małe ząbki. Warga dolna i szczęki są brązowe z pomarańczowo rozjaśnionymi częściami odsiebnymi, a sternum pomarańczowe z brązowymi krawędziami. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to IV, I, II, III u samca i IV, II, I, III u samicy. Barwa odnóży i nogogłaszczków jest pomarańczowa. Owalna opistosoma ma wierzch brązowawoszary z brązowym nakrapianiem na przedzie i po bokach oraz szewronami pośrodku tyłu, spód zaś z nielicznymi brązowymi kropkami. Kądziołki przędne są bladobrązowe[1].
Nogogłaszczki samca mają goleń wyposażoną w jeden kolec prolateralny[3], zaokrągloną w widoku brzusznym apofizę wentralną[1][3] oraz pojedynczą[3][1], czterokrotnie dłuższą niż szeroką, zwężającą się ku szczytowi, w widoku tylno-bocznym pośrodku zagiętą apofizę retrolateralną[1]. Pojedyncza, haczykowata[1][3], trzykrotnie dłuższa niż szeroka i pośrodku zakrzywiona apofyza medialna wyrasta z tegulum na godzinie 5:30, embolus wyrasta z niego na godzinie siódmej[1], a wyrostek tegulum bliższy nasadzie konduktora jest wydrążony[3][1].
Genitalia samicy mają szersze niż dłuższe pole epigynalne, prawie dwukrotnie szerszą niż dłuższą[1], mniej więcej owalną[3], pozbawioną przedniego trzonka przegrodę płytki płciowej, lekko zbieżne ku przodowi płaty boczne tejże płytki[1][3] oraz wulwę z silnie rozbieżnymi otoczkami układu kanalików wewnętrznych[3].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek neotropikalny, południowoamerykański, endemiczny dla stanu Espírito Santo w Brazylii. Znany z kilku stanowisk[1][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l Cristina A. Rheims. Extraordinarius gen. nov., a new genus of Sparianthinae spiders (Araneae: Sparassidae) from southeastern Brazil. „Zootaxa”. 4674 (1), s. 83-99, 2019. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4674.1.4.
- ↑ Norman I. Platnick: Gen. Extraordinarius Rheims, 2019. [w:] The World Spider Catalog [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-02-08].
- ↑ a b c d e f g h i Cristina A. Rheims. New species and records of the genus Extraordinarius Rheims, 2019 (Araneae: Sparassidae: Sparianthinae). „Zootaxa”. 5205 (2), s. 190-200, 2022. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.5205.2.6.