FE-Schrift

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czcionka FE-Schrift
FE-Schrift na niemieckiej rejestracji
Przykład zapobiegania fałszerstwu; litery PBF (u góry) zostają przerobione na R3E (w środku). U dołu prawidłowy kształt R3E

Czcionka FE-Schrift (pełna nazwa w j. niem. fälschungserschwerende Schrift – pismo utrudniające fałszerstwa)[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Kształt liter wynika z dwóch założeń:

  • łatwość automatycznego (maszynowego) rozpoznawania
  • trudność fałszowania liter (poprzez zaklejanie lub doklejanie elementów).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Czcionka została zaprojektowana na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w. przez Karlgeorga Hoefera.

Pismo jest od grudnia 2000 roku używane do składania napisów na tablicach rejestracyjnych w Niemczech[2].

Czcionka jest także wykorzystywana na tablicach rejestracyjnych w Bośni i Hercegowinie, na Sri Lance, Malcie, w Urugwaju, RPA i innych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Schrift für Kfz-Kennzeichen. Bundesanstalt für Straßenwesen. Postfach 100150, 51401 Bergisch Gladbach, Germany (niem.).
  2. StVO, FZV – Anlage 4. stvzo.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-29)]. (niem.)..

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]