Fairplay (album)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fairplay
Wykonawca albumu studyjnego
Flapjack
Wydany

15 stycznia 1996

Nagrywany

październik 1995
Deo Recordings Studio
Wisła

Gatunek

rapcore, hardcore punk, thrash metal

Długość

50:01

Wydawnictwo

Metal Mind Productions

Album po albumie
Ruthless Kick
(1993)
Fairplay
(1996)
Juicy Planet Earth
(1997)

Fairplay – drugi studyjny album polskiej grupy muzycznej Flapjack, wydany 15 stycznia 1996 przez Metal Mind Productions (jako wydawnictwo o numerze 0030 wytwórni[1]).

Maciej Jahnz w czapce z logo płyty Fairplay podczas koncertu Flapjack (2023)

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

  1. „Idol Free Zone” – 1:57 (Litza/Guzik)
  2. „Active!” – 2:07 (Litza/Molka/Hau)
  3. „Fairplay” – 2:35 (Litza/Guzik)
  4. „Brasil!” – 1:02 (Molka/Guzik/Vimek)
  5. „Soccer – Kids From Afrika” – 4:49 (Litza/Guzik)
  6. „Pigment” – 4:42 (Litza/Guzik)
  7. „Childike Trust” – 2:10 (Litza/Guzik)
  8. „Comic Strip” – 2:48 (Ślimak/Hau)
  9. „Throw This Shit Away” – 4:04 (Litza/Guzik)
  10. „Hoolie's Reactions” – 3:27 (Hrapluck/Guzik)
  11. „Slap My Neck” – 3:48 (Hrapluck/Guzik)
  12. „Don’t Kill Anybody” – 2:21 (Litza/Guzik)
  13. „33" – 3:21 (Litza/Ślimak)
  14. „Whooz Next” – 3:07 (Litza/Guzik)

Utwory dodatkowe:

  • „Flapjack Senex” – 3:33
  • „Whooz Next Jaromix” – 4:10[2]

Twórcy[edytuj | edytuj kod]

Skład zespołu
Udział innych
Produkcja
  • Nagrywanie – Deo Recordings Studio, Wisła
  • Miksowanie – Studio Buffo
  • Mastering – High End Audio

(Informacje na podstawie wkładki do albumu, MMPCD0030).

Teksty[edytuj | edytuj kod]

Sam tytuł albumu symbolizował przeniesienie szczytnej idei sportowej fair play (gry fair) do życia codziennego. Teksty na albumie zawierały konotacje związane z piłką nożną[3]. We wkładce do albumu znalazły się zdjęcia członków zespołu podczas gry w piłkę nożną.

  • Utwór „Brasil!” został poświęcony reprezentacji Brazylii. Tekst wymienia w formie ustawienia na boisku czołowych piłkarzy kadry Brazylii, która przed powstaniem płyty zdobyła Mistrzostwo Świata 1994. Są to obrońcy Branco, Jorginho, Aldair, Santos, pomocnicy Zinho, Mauro Silva, Dunga, Raí, bramkarz Taffarel oraz napastnicy Bebeto, Romário, Viola i Ronaldo.
  • Utwór „Soccer-Kids From Africa” odnosi się reprezentacji Kamerunu (ulubiony zespół wokalisty grupy Guzika[4]) i poruszający kwestię wykorzystywania młodych talentów piłkarskich z Kamerunu przez menedżerów piłkarskich,
  • Utwór „Hoolie's Reactions” podejmuje problem chuliganów, ujawniający się podczas meczów piłkarskich.
  • Utwór „Throw This Shit Away” dotyczy osób uzależnionych od narkotyków, a pośrednio jego liryki odnoszą do piłkarza Diego Maradony, mającego w przeszłości problemy z narkotykami.
  • Utwór „Squadra Nigeria”, zawarty na singlu Ready to die z 1997, został zainspirowany reprezentacją Nigerii

Teksty na płycie dotyczyły również szacunku wobec drugiego człowieka („Pigment” to protest przeciwko rasizmowi). Oprócz tego niektóre liryki miały humorystyczny charakter. Okładka prezentuje dwie trójki zwrócone do siebie – również symbol otwarcia się na drugiego człowieka oraz postawy nieobojętności na innych[5]. We wkładce do płyty widniały dodatkowo zdjęcia członków zespołu wykonane podczas wspólnej gry w piłkę nożną. Na płycie pojawili się gościnnie zaprzyjaźnieni z zespołem muzycy: Hau, wokalista zespołu Dynamind (użycza głosu w utworach „Active” i „Comic Strip”), koncertowy pracownik techniczny Flapjacka – Tomasz Molka (partie perkusyjne w utworach „Active” i „Brazil”), Heavik (prywatnie przyjaciel Litzy) udzielał się generalnie w chórkach na płycie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Informacja zawarta we wkładce do albumu.
  2. Fairplay – Flapjack – Płyty – Muzyka w Onet.pl
  3. Recenzja płyty: Flapjack - „Fairplay” - Muzyka Onet [online] [dostęp 2017-11-23].
  4. AfterMarket.pl [online], flapjack.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
  5. Flapjack - Piosenki, Płyty, Biografia - Onet Muzyka [online] [dostęp 2017-11-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]