Carlos Caetano Bledorn Verri, ps. „Dunga” (wym. [ˈdũɡɐ]; ur. 31 października 1963 roku w Ilei, w stanie Rio Grande do Sul) – brazylijski piłkarz, grający na pozycji defensywnego pomocnika i trener piłkarski.
Kariera piłkarska[edytuj]
Dunga karierę rozpoczął w 1980 roku w Internacionalu Porto Alegre, gdzie grał do 1984 roku. W tym okresie trzykrotnie zdobył mistrzostwo stanu Rio Grande do Sul (1982, 1983, 1984). Następnie przez rok reprezentował barwy Corinthians São Paulo, potem w latach 1985-1987 był zawodnikiem Santosu, następnie przez krótki czas Vasco da Gama, z którym zdobył mistrzostwo stanu Rio de Janeiro.
Potem wyjechał do Włoch, gdzie grał w Pisa Calcio (1987-1988), Fiorentinie (1988-1992 – finał Pucharu UEFA w sezonie 1989/1990) i Pescara Calcio (1992-1993). Po prawie sześciu latach pobytu we Włoszech wyjechał do Niemiec grać w VfB Stuttgart (1993-1995), następnie w japońskim Júbilo Iwata (1995-1998 – J-League oraz najlepszy piłkarz J-League w sezonie 1997) i brazylijskim Internacionalu Porto Alegre, gdzie w 2000 roku zakończył piłkarską karierę.
Kariera reprezentacyjna[edytuj]
W reprezentacji Brazylii w latach 1987-1998 rozegrał łącznie 91 meczów i strzelił 6 goli. Zdobył wraz z nią mistrzostwo świata 1994, wicemistrzostwo świata 1998 (był kapitanem drużyny na obu turniejach), dwukrotnie Copa América (1989, 1997) oraz Puchar Konfederacji 1997. Grał także w reprezentacji Brazylii U-20, z którą zdobył młodzieżowe mistrzostwo świata 1983, młodzieżowe mistrzostwo Ameryki Południowej 1983, także wicemistrzostwo olimpijskie 1984 w Los Angeles oraz brązowy medal igrzysk panamerykańskich 1983 w Caracas.
Kariera trenerska[edytuj]
Wcześniej był dyrektorem technicznym w Jubilo Iwata i członkiem zarządu angielskiego klubu Queens Park Rangers. Następnie pełnił funkcje administracyjne w japońskim Jubilo Iwata i angielskim Queens Park Rangers. W latach 2006-2010 był selekcjonerem reprezentacji Brazylii[1]. W 2007 roku wraz z reprezentacją triumfował w Copa América 2007 w Wenezueli, później wygrał także Puchar Konfederacji 2009 na boiskach RPA. Jednak tych osiągnięć nie zdołał powtórzyć na Mundialu 2010, w czasie którego Brazylijczycy odpadli w ćwierćfinale po porażce 1:2 z Holandią i podał się do dymisji. W 2013 roku był trenerem Internacionalu, z którym w tym samym roku zdobył mistrzostwo stanu Rio Grande do Sul. Siódmego lipca 2014 roku ponownie został selekcjonerem reprezentacji Brazylii.
[4]
Reprezentacyjne[edytuj]
| Reprezentacja narodowa |
Rok |
Występy |
Gole |
| Brazylia |
| 1987 |
4 |
1 |
| 1988 |
0 |
0 |
| 1989 |
15 |
0 |
| 1990 |
6 |
1 |
| 1991 |
0 |
0 |
| 1992 |
0 |
0 |
| 1993 |
13 |
1 |
| 1994 |
13 |
1 |
| 1995 |
14 |
1 |
| 1996 |
0 |
0 |
| 1997 |
17 |
1 |
| 1998 |
9 |
0 |
| Łącznie |
91 |
6 |
[5]
- Aktualne na dzień 12 lipca 2014 roku.
| Klub |
Od |
Do |
M |
Z |
R |
P |
%Z |
 Brazylia |
24 lipca 2006 |
2 lipca 2010 |
59 |
42 |
12 |
5 |
71.19 |
| Brazylia U-23 |
22 czerwca 2008 |
22 sierpnia 2008 |
8 |
7 |
0 |
1 |
87.50 |
| Ogólnie |
67 |
49 |
12 |
6 |
73.13 |
Osiągnięcia[edytuj]
- Internacional
- Vasco da Gama
- Fiorentina
- Júbilo Iwata
- Reprezentacja Brazylii U-20
- Reprezentacja Brazylii
Szkoleniowe[edytuj]
- Reprezentacja Brazylii
- Internacional
Indywidualne[edytuj]
Przypisy
Linki zewnętrzne[edytuj]
| Składy reprezentacji Brazylii |
|
|
|
|
Ilea, Brazylia
