Farbownik lazurowy
![]() | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
farbownik lazurowy | ||
Nazwa systematyczna | |||
Anchusa azurea Mill. Gard. dict. ed. 8: Anchusa no. 9. 1768 | |||
Synonimy | |||
|
Farbownik lazurowy (Anchusa azurea Mill.) – gatunek byliny z rodziny ogórecznikowatych. W naturze występuje w rejonie Morza Śródziemnego i Czarnego: w południowej, środkowej (Węgry) i wschodniej Europie, na Wyspach Kanaryjskich, Maderze, oraz w zachodniej, środkowej Azji i na Kaukazie[3]. W Polsce występuje jedynie jako efemerofit[4].
Morfologia i biologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Bylina o wysokości do 1-1,2 m i szerokości do 60 cm[5]. Roślina miododajna.
- Liście
- Pędy i liście szorstko owłosione.
- Kwiaty
- Rozgałęzione kwiatostany ciemnoniebieskich kwiatów z białym oczkiem. Kwitnie wczesnym latem.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Ze względu na ładny kolor kwiatów i obfite kwitnienie jest w niektórych krajach uprawiana jako roślina ozdobna[5]. Może być uprawiana również w Polsce, jest bowiem całkowicie mrozoodporna (nadaje się do stref 3-9)[5]. Uprawia się kilka odmian, np. `Morning Glory` o kwiatach intensywnie niebieskich, `Opal` o kwiatach jasnoniebieskich, `Loddon Royalist` o kwiatach ciemnoniebieskich[5]. Nadaje się do ogródków skalnych na obwódki rabat. Lubi miejsca słoneczne, głęboką, żyzną i przepuszczalną glebę[5]. Najłatwiej jest rozmnażać ją przez podział.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-22] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-26].
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular Plants of Poland - A Checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 1995. ISBN 83-85444-38-6.
- ↑ a b c d e Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .