Felice Fontana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Felice Fontana

Felice Fontana (ur. 15 kwietnia 1730 w Pomarolo, zm. 9 marca 1805 we Florencji[1]) – włoski fizyk, botanik i anatom, odkrył i opisał w 1780 roku reakcję konwersji tlenku węgla z parą wodną[2]. Jeden z twórców podstaw współczesnej toksykologii, zbadał i opisywał działanie jadu żmij na organizmy, odkrył mechanizm hemotoksyczności. Zbadał i opisał mechanizm działania kurary, odkrył neurotoksyczność[1]. Opisał budowę i mechanizm działania oka ludzkiego. Opisał nerw wzrokowy (pierwszy dokładny opis włókna nerwowego wraz z zasadą działania) oraz zajmował się badaniem światłoczułych komórek siatkówki oka[3]. Zaobserwował po raz pierwszy jąderka, które były obecne w wydzielinie skórnej węgorza, wynik obserwacji opisał w 1781 roku (identyfikacji zaobserwowanych przez Fontane struktur dokonali niezależnie ok. 1835 roku Rudolf Wagner i między rokiem 1836 a rokiem 1839 Gabriel Valentin)[1][4].

Uwaga: W piśmiennictwie funkcjonują również inne daty śmierci: 10 marca 1805 lub 19 marca 1805.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Felice Fontana [online], www.whonamedit.com [dostęp 2019-02-03].
  2. Panagiotis, Smirniotis, Water gas shift reaction : research developments and applications, Amsterdam, ISBN 978-0-444-63353-8, OCLC 911032841 [dostęp 2019-02-03].
  3. Peter Koeffel, Felice Fontana: Life and Works., „Bulletin of the History of Medicine”, 58, 1984, s. 430–432.
  4. Thoru Pederson, The Nucleolus, „Cold Spring Harbor Perspectives in Biology”, 3 (3), 2011, a000638, DOI10.1101/cshperspect.a000638, ISSN 1943-0264, PMID21106648, PMCIDPMC3039934 [dostęp 2019-02-03] (ang.).