Filip Krajinović
_(19311536051).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 lutego 1992 |
| Wzrost |
185 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2008 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
26 (23 kwietnia 2018) |
| Australian Open |
3R (2019, 2021) |
| Roland Garros |
3R (2019, 2022) |
| Wimbledon |
2R (2022) |
| US Open |
3R (2020) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
201 (16 kwietnia 2018) |
| Australian Open |
1R (2021, 2022) |
| Roland Garros |
1R (2015, 2019, 2021, 2022) |
| Wimbledon |
1R (2019, 2021) |
| US Open |
1R (2018, 2021) |
Filip Krajinović (ur. 27 lutego 1992 w Somborze) – serbski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
W gronie profesjonalistów od 2008 roku.
W 2012 roku po raz pierwszy zagrał w turnieju wielkoszlemowym, podczas French Open. Najpierw przeszedł przez eliminacje, a w drabince głównej poniósł porażkę w 1. rundzie z Nicolasem Devilderem. W swojej karierze wielokrotnie wygrywał turnieje o randze ATP Challenger Tour.
Jako kwalifikant dostał się do turnieju głównego w Paryżu, w którym pokonał m.in. Sama Querreya i Nicolasa Mahuta, a do półfinału awansował bez gry z powodu kontuzji oponenta, Rafaela Nadala. W grze o finał wygrał z rozstawionym Johnem Isnerem 6:4, 6:7(2), 7:6(5), a w spotkaniu o tytuł poniósł porażkę z Jackiem Sockiem 7:5, 4:6, 1:6[1]. Łącznie w cyklu ATP Tour przegrał pięć singlowych finałów.
Od lutego 2014 roku reprezentuje Serbię w Pucharze Davisa.
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 26. miejsce (23 kwietnia 2018), a rankingu deblistów 201. pozycję (16 kwietnia 2018).
Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (0–5)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 5 listopada 2017 | Paryż | Twarda (hala) |  Jack Sock
|
7:5, 4:6, 1:6 |
| Finalista | 2. | 28 kwietnia 2019 | Budapeszt | Ceglana |  Matteo Berrettini
|
6:4, 3:6, 1:6 |
| Finalista | 3. | 20 października 2019 | Sztokholm | Twarda (hala) |  Denis Shapovalov
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 4. | 18 lipca 2021 | Hamburg | Ceglana |  Pablo Carreño-Busta
|
2:6, 4:6 |
| Finalista | 5. | 19 czerwca 2022 | Londyn | Trawiasta | Matteo Berrettini
|
5:7, 4:6 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wirtualna Polska Media, ATP Paryż: Jack Sock z tytułem i kwalifikacją do Finałów ATP World Tour – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 5 listopada 2017 [dostęp 2017-11-08] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-05-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-05-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-05-20] (ang.).