Filochoros
Filochoros z Aten (gr. Φιλόχορος ὁ Ἀθηναῖος ok. 345 — 260 p.n.e.) – starożytny grecki historyk.
Pełnił funkcję oficjalnego państwowego kapłana-wróżbity (mantis)[1]. W kręgu jego zainteresowań znajdowały się studia historyczne i literackie (m.in. nad tragediami Eurypidesa i Sofoklesa), sporządził m.in. zbiór inskrypcji attyckich poświęconych prawu, sprawom administracyjnym czy kalendarzom[1]. Badania te pozwoliły napisać mu Attydę (Ατθίς) – liczącą 17 ksiąg kronikę dziejów Aten od czasów mitycznych do roku 262 p.n.e.[2] Był także autorem szeregu mniejszych dzieł takich jak O ofiarach, O świętach, O dniach, O oczyszczeniach, O świątyniach, O ateńskich igrzyskach, O ateńskich misteriach[1]. Z jego twórczości zachowało się ponad 200 różnych fragmentów[2].
Po wybuchu wojny chremonidejskiej zajął stanowisko proegipskie, opowiadając się za sojuszem z Ptolemeuszem II. Po zdobyciu Aten przez króla macedońskiego Antygona Gonatasa został w związku z tym skazany na karę śmierci[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Anna Świderkówna: Bogowie zeszli z Olimpu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2008, s. 134-138. ISBN 978-83-01-15488-2.
- ↑ a b Mała encyklopedia kultury antycznej. red. Zdzisław Piszczek. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 260. ISBN 83-01-03529-3.