Finał K-1 World Grand Prix 2009
Wygląd
Organizator | |
---|---|
Data | |
Miejscowość | |
Arena | |
Liczba widzów |
17 626 |
Finał K-1 World Grand Prix 2009 (FieLDS K-1 World Grand Prix 2009 Final) − siedemnasty turniej finałowy cyklu K-1 World GP. Jego zwycięzcą i mistrzem K-1 WGP został Holender Semmy Schilt.
Uczestnicy
[edytuj | edytuj kod]Ośmiu uczestników turnieju finałowego zostało wyłonionych 26 września 2009 roku na gali eliminacyjnej K-1 World Grand Prix 2009 Final 16.
Uczestnik | Wiek | Występ w Finałach |
---|---|---|
Remy Bonjasky | 33 | 7. |
Badr Hari | 25 | 3. |
Rusłan Karajew | 26 | 4. |
Jérôme Le Banner | 36 | 10. |
Alistair Overeem | 29 | debiut |
Semmy Schilt | 36 | 4. |
Ewerton Teixeira | 27 | 2. |
Errol Zimmerman | 23 | 2. |
Rezultaty
[edytuj | edytuj kod]Ćwierćfinały | Półfinały | Finał | |||||||||||
Rusłan Karajew | |||||||||||||
Badr Hari | KO | ||||||||||||
Badr Hari | KO | ||||||||||||
Alistair Overeem | |||||||||||||
Alistair Overeem | KO | ||||||||||||
Ewerton Teixeira | |||||||||||||
Badr Hari | |||||||||||||
Semmy Schilt | KO | ||||||||||||
Jérôme Le Banner | |||||||||||||
Semmy Schilt | KO | ||||||||||||
Semmy Schilt | KO | ||||||||||||
Remy Bonjasky | |||||||||||||
Remy Bonjasky | Dec | ||||||||||||
Errol Zimmerman | |||||||||||||
Legenda: Dec – decyzja sędziów, KO – nokaut
Walka otwarcia nr 1 (60 kg, 3x3 min):
- Ryuji Kajiwara vs Keiichi Samukawa – Kajiwara przez jednogłośną decyzję
Walka otwarcia nr 2 (3x3 min):
- Jaideep Singh vs Makoto Uehara – Jaideep przez KO (prawy sierpowy), 1:36 2R
Walka otwarcia nr 3 (3x3 min):
- Jan Soukup vs Tsutomu Takahagi – Soukup przez jednogłośną decyzję
Walka rezerwowa nr 1 (3x3 min Ext.1R):
- Peter Aerts vs Gökhan Saki – Aerts przez jednogłośną decyzję (29-27, 30-27, 29-28)
Walki ćwierćfinałowe (3x3 min Ext.1R):
- Badr Hari vs Rusłan Karajew – Hari przez KO (2 nokdauny), 0:38 1R
- Alistair Overeem vs Ewerton Teixeira – Overeem przez KO (cios kolanem), 1:06 1R
- Semmy Schilt vs Jérôme Le Banner – Schilt przez KO (2 nokdauny), 1:27 1R
- Remy Bonjasky vs Errol Zimmerman – Bonjasky przez jednogłośną decyzję (30-27, 30-28, 29-28)
Walka rezerwowa nr 2 (3x3 min Ext.1R):
- Daniel Ghiţă vs Siergiej Charitonow – Ghiţă przez KO (niskie kopnięcie), 0:36 3R
Walki półfinałowe (3x3 min Ext.1R):
- Badr Hari vs Alistair Overeem – Hari przez KO (2 nokdauny), 2:14 1R
- Semmy Schilt vs Remy Bonjasky – Schilt przez KO (2 nokdauny), 2:38 1R
Super walka (3x3 min Ext.1R):
- Tyrone Spong vs Kyotaro – Spong przez jednogłośną decyzję (30-27, 30-28, 30-28)
Walka finałowa (3x3 min Ext.2R):
- Semmy Schilt vs Badr Hari – Schilt przez KO (3 nokdauny), 1:48 1R
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- Semmy Schilt zdobył swój czwarty tytuł mistrza K-1 WGP (poprzednio w 2005, 2006 i 2007 roku), wyrównując tym samym rekord Ernesto Hoosta.
- Schilt wygrał trzy walki w łącznym czasie 5 minut i 53 sekund, bijąc rekord Petera Aertsa (z 1998 roku, 6:43) pod względem najszybszego zwycięstwa w finałach K-1 WGP.