Florinda Bolkan
 Florinda Bolkan 1973 (Krótkie wakacje) | |
| Imię i nazwisko |
Florinda Soares Bulcão |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 lutego 1941 |
| Lata aktywności |
1968-obecnie |
| Strona internetowa | |
Florinda Bolkan, właśc. Florinda Soares Bulcão (ur. 15 lutego 1941 roku w Uruburetama) – brazylijska aktorka i modelka oraz reżyser filmowy.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Florinda Soares Bulcão, bo tak brzmi jej prawdziwe nazwisko, urodziła się w Brazylii, gdzie spędziła dzieciństwo. Córka literata i Indianki. Znajomość kilku języków obcych i doskonała aparycja umożliwiły jej podjęcie pracy w brazylijskich liniach lotniczych "Varig" na stanowisku PR. W 1965 roku rozpoczęła studia na Sorbonie. W 1967 roku podczas wakacji we Włoszech poznała Luchino Viscontiego, który wprowadził ją do świata filmu. W 1968 osiadła we Włoszech. Przyjęła wtedy nazwisko Florinda Bolkan jako bardziej zrozumiałe dla zachodnioeuropejskiej publiczności. Również na rok 1968 filmem Candy datowany jest jej debiut filmowy. Wystąpiła w nim u boku Ringo Starra i zespołu The Beatles. Jednak dopiero rola w filmie Krótkie wakacje z 1973 stała się dla niej przepustką do światowej kariery[1].
W swojej długoletniej karierze filmowej zagrała w kilkudziesięciu filmach i serialach TV[2]. Na ogół były to filmy włoskie, dziś już zupełnie zapomniane. Zdarzało się jej jednak występować w filmach zaliczanych obecnie do klasyki kina światowego u boku gwiazd wielkiego formatu. Jako jedna z czterech włoskich aktorek, obok takich gwiazd jak: Sophia Loren, Claudia Cardinale i Monica Vitti, jest czterokrotną laureatką prestiżowej nagrody David di Donatello, uznawanej we Włoszech za krajowy odpowiednik nagrody Oscara. W 2000 roku brazylijskim filmem Eu Não Conhecia Tururu zadebiutowała jako reżyser i scenarzysta. Zagrała w nim również główną rolę.
Filmografia (wybór)[edytuj | edytuj kod]
- (1968) Candy – Lolita
- (1969) Zmierzch bogów – Olga
- (1969) Złodziej zbrodni – Florinda
- (1969) Dziewczyna raczej skomplikowana – Greta
- (1969) Miłosny krąg – Nina
- (1969) Detektyw – Vera Fontana
- (1969) Sezon w piekle – Gennet
- (1970) Anonimowy wenecjanin – Valeria
- (1970) Śledztwo w sprawie obywatela poza wszelkim podejrzeniem – Augusta Terzi
- (1970) Ostatnia dolina – Erica
- (1972) Nie torturuj kaczuszki – Maciara
- (1973) Krótkie wakacje – Clara Mataro
- (1974) Kariera na zlecenie – Flora Danieli
- (1975) Ślady – Alice Campos
- (1975) Fałszywy król – Lola Montez
- (1975) Zamach w Sarajewie – Zofia von Hohenberg
- (1984-95) Ośmiornica – hrabina Olga Camastra
- (1988) Niektóre dziewczyny – pani D'Arc
- (1989) Więzień Rio – Stella
- (2019) Gdyby tylko – Olga
Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]
W swojej długoletniej karierze była kilkukrotnie nominowana i nagradzana prestiżowymi nagrodami świata filmu[3].
| Rok | Nagroda/Kapituła | Kategoria | Film | Rezultat |
|---|---|---|---|---|
| 1969 | David di Donatello | Grand Prix | Miłosny krąg | Nagroda |
| Dziewczyna raczej skomplikowana | ||||
| 1971 | Nagroda dla najlepszej aktorki | Anonimowy wenecjanin | Nagroda | |
| 1973 | Nagroda dla najlepszej aktorki | Drodzy rodzice | Nagroda | |
| 1975 | Stowarzyszenie Nowojorskich Krytyków Filmowych | Nagroda dla Najlepszej Aktorki | Krótkie wakacje | II nagroda |
| 1975 | Stowarzyszenie Krytyków Filmowych Los Angeles | Nagroda dla najlepszej aktorki | Krótkie wakacje | Nagroda |
| 2000 | MFF w Gramado | Najlepszy film | Eu Não Conhecia Tururu | Nominacja |
Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]
Przez 20 lat była partnerką życiową hrabiny Mariny Cicogny – wpływowej i bogatej arystokratki włoskiej, producentki filmowej[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Katz, Nolen...
- ↑ IMDb. Florinda Bolkan
- ↑ IMDb. Florinda Bolkan. Awords
- ↑ Alex Williams: Marina Cicogna, Italy’s First Major Female Film Producer, Dies at 89. [w:] The New York Times [on-line]. 2023-11-10. [dostęp 2024-02-23]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ephraim Katz, Ronald Dean Nolen: The Film Encyclopedia. Wyd. 7. New York: Collins Reference, 2012, s. 161. ISBN 978-0-06-202615-6. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Florinda Bolkan w bazie IMDb (ang.)
- Florinda Bolkan w bazie Filmweb