Fokker 50

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fokker 50
Ilustracja
Fokker 50 linii KLM Cityhopper
Dane podstawowe
Państwo

 Holandia

Producent

Fokker

Typ

pasażerski

Załoga

2

Historia
Data oblotu

28 grudzień 1985

Lata produkcji

19871997

Liczba egz.

213

Dane techniczne
Napęd

2x Pratt & Whitney Canada PW125B
1864 kW (2500 KM) każdy

Wymiary
Rozpiętość

29,00 m

Długość

25,25 m

Wysokość

8,32 m

Masa
Startowa

22 950 kg

Osiągi
Prędkość przelotowa

425 km/h

Zasięg

2000 km

Dane operacyjne
Liczba miejsc
50–62 (w zależności od wersji)
Użytkownicy
Air Baltic, KLM Cityhopper, Avianca, VLM Airlines
Fokker 50 linii Air Baltic

Fokker 50holenderski turbośmigłowy samolot pasażerski regionalnego zasięgu, skonstruowany w biurze konstrukcyjnym Fokkera. Produkcję tych maszyn zakończono w 1997 roku; do tego czasu z fabryki wyjechało 213 maszyn tego typu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Fokker 50 jest następcą bardzo udanej wersji Fokkera F27. W listopadzie 1983 przedstawiono projekt 50-miejscowego turbośmigłowego samolotu pasażerskiego. Fokker 50 jest oparty na kadłubie Fokkera F27-500 Friendship, ale zawiera kilka kluczowych zmian w projekcie. Przede wszystkim poprawą było użycie nowej generacji turbośmigłowych silników Pratt & Whitney Canada PW125, które dały o 12% większą prędkość przelotową i mniejsze zużycie paliwa. Pozostałe udoskonalenia obejmują nowy system awioniki i szklany kokpit EFIS (Electronic flight instrument system).

Oblot prototypu miał miejsce 28 grudnia 1985 r.[1] Pierwszy samolot seryjny wystartował 13 lutego 1987. Certyfikacja została przyznana w maju 1987, a pierwszy samolot trafił do Lufthansy Cityline w sierpniu 1987.

15 marca 1996 Fokker ogłosił upadłość. Powodem upadku przedsiębiorstwa były problemy finansowe. Ostatni egzemplarz wyjechał z fabryki dla Ethiopian Airlines w maju 1997[2].

Katastrofy[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 64.
  2. Fokker 50. airliners.net. [dostęp 2014-11-06]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]