Fotografia aktu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean Louis Marie Eugène Durieu, Akt kobiecy, 1853–1854
Wilhelm von Gloeden, Kain, ok. 1900
Alfred Stieglitz, Dłonie i piersi, 1919

Fotografia aktu – fotografia nagości, przedstawienie nagiego ludzkiego ciała w fotografii[1][2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Wymaganiem szczególnym w fotografii aktu jest brak dosłowności – by (pomimo nagości) ciało nie zostało odarte z tajemniczości, artyzmu, subtelności – tak jak ma to miejsce w pornografii[3]. Nagie ciało pozornie jest monotematycznym elementem fotografowanego planu, można je jednak pokazać na wiele sposobów – poetycko, nastrojowo, subtelnie, odważnie[1][2]. Fotografie wykorzystujące nagość i bryłę (pejzaż) ludzkiego ciała tworzą obrazy będące aktem artystycznym lub aktem o charakterze dokumentalnym (ukazanie ciąży, wieku, niepełnosprawności)[3].

Początki aktu w fotografii[edytuj | edytuj kod]

Okres pierwszych fotografii o tematyce aktu przypada prawdopodobnie na lata 30. i 40. XIX wieku[4]. Pierwsze akty fotograficzne, wykonane przez Noëla Paymala Lerebours’a, pochodzą z 1840 roku, powstały niewiele później po oficjalnym ogłoszeniu wynalazku fotografii (w 1839 roku), więc były to pierwsze akty dagerotypy[5][6]. Wczesne fotografie aktu nie były tylko odwzorowaniem czy namiastką malarstwa – miały bowiem na nie wyraźny wpływ, gdyż jako podstawy do swoich obrazów używali ich nawet tak wielcy artyści jak Eugène Delacroix[6]. Fotografowie robili w swoich studiach zdjęcia nagich modelek, po czym sprzedawali je artystom malarzom, którzy dzięki temu nie musieli szukać modelek i płacić im za cały dzień pozowania[6]. Francuz Felix-Jacques Moulin jako jeden z pierwszych fotografów; założył swoje studio w 1849 roku; w Paryżu, na Montmartre, gdzie sprzedawał sprzęt, udzielał porad, uczył fotografii (wtedy techniką dagerotypu), ale przede wszystkim sam robił zdjęcia (akty)[6]. W tych samych latach, tworzył urodzony w 1800 roku Jean Louis Marie Eugène Durieu. W 1854 roku wykonał cykl 32 aktów przy współpracy z malarzem Eugène Delacroix[6]. Durieu tworzył dla artysty akty, które miały być dla niego inspiracją. Współpraca ta, przyniosła fotografowi rozgłos, a jego prace były wielokrotnie wystawiane. Od 1929 roku w Paryżu fotografią aktów zajmował się węgierski artysta Gyula Halász. Fotograf, mimo wykonywania aktów do złudzenia przypominających malarstwo czy rzeźbę, stał się sławny dzięki nocnym fotografiom. Jest uznawany za prekursora fotografii ulicznej, ale również przyczynił się do rozwoju sztuki aktu[4].

Pionierem fotografii erotycznej w Polsce był Władysław Pawelec (1923–2004) – artysta fotograf, który przez ponad 30 lat zajmował się portretem i aktem kobiecym[7].

Polscy fotografowie aktu wyróżnieni tytułami FIAP[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Fotografowie[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Polscy fotografowie aktu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Akt w polskiej fotografii; Wydawnictwo Buchmann/GW Foksal, ISBN 978-83-62485-96-3
  2. a b Akt – album fotograficzny. Redaktor Anna Gogut. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe – Warszawa 1984. ISBN 83-221-0243-7
  3. a b Aktyfotografia cyforwa dla profesjonalistów; Wydawnictwo Helion; ISBN 978-83-246-0789-1
  4. a b Historia aktu w fotografii [online] [dostęp 2017-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-11].
  5. Fotografia frywolna, czyli historia aktu w fotografii – News O.pl [online], O.pl Polski Portal Kultury [dostęp 2017-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-23].
  6. a b c d e Historia fotografii; Wydawnictwo Arkady Sp. z o.o. ISBN 978-83-213-4841-4 (Warszawa 2014)
  7. Antologia fotografii polskiej (Wydawnictwo LUCRUM s.c. (Bielsko-Biała 1999). ISBN 83-905974-1-1
  8. Paweł Pierściński – Pola Pejzażu (wspomnienia). Wydawca – Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Kielcach, Okręg Świętokrzyski ZPAF w Kielcach (Kielce 2009). ISBN 978-83-60108-85-7
  9. a b c d Wystawa „Akt w polskiej fotografii“ w galerii kieleckiego BWA – Związek Polskich Artystów Fotografików [online], web.archive.org, 29 stycznia 2018 [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-29].
  10. Mieczysław Cybulski – biografia. Strona oficjalna Fotoklubu RP [online], web.archive.org, 13 stycznia 2020 [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-13].
  11. Benedykt Jerzy Dorys - Życie i twórczość | Twórca | Culture.pl [online], web.archive.org, 4 grudnia 2017 [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-04].
  12. Łukasz Gurdak – biografia. Strona oficjalna Fotoklubu RP [online], web.archive.org, 3 stycznia 2019 [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-03].
  13. a b c Lista_FIAP.html – strona oficjalna Fotoklubu RP [online], web.archive.org, 26 stycznia 2018 [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-26].
  14. MOCA: the Museum of Computer Art – Zygmunt Kozimor [online], web.archive.org, 4 kwietnia 2018 [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-04].
  15. Andrzej Krynicki 1930–2005. Fotoklub RP, region toruński [online], web.archive.org, 3 listopada 2019 [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-03].
  16. Paweł Matyka – Fotografia aktu – Muzeum Historyczne Miasta Tarnobrzega – Zamek Tarnowskich w Dzikowie – kwiecień 2016 [online], web.archive.org, 26 stycznia 2018 [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-26].
  17. Witold Michalik – Krakowski Klub Fotograficzny [online], web.archive.org, 22 października 2013 [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-22].
  18. 50 lat Krakowskiego Klubu Fotograficznego [online], web.archive.org, 16 października 2017 [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-16].
  19. Architekt poza architekturą / Architect beyond architecture [online], web.archive.org, 16 kwietnia 2018 [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-16].
  20. Dolnośląskie Stowarzyszenie Artystów Fotografików i Twórców Audiowizualnych; Rys historyczny [online], web.archive.org, 3 lutego 2018 [dostęp 2020-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-03].