Françoise de Motteville

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Françoise de Motteville
Ilustracja
Data urodzenia

ok. 1620

Data i miejsce śmierci

29 grudnia 1689
Paryż

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

pamiętniki

Françoise de Motteville (ur. ok. 1620, zm. 29 grudnia 1689 w Paryżu) – francuska pamiętnikarka, siostrzenica biskupa-poety Jeana Bertauta, pokojówka Anny Austriaczki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

François była córką Pierre'a Bertauta, który pełnił służbę jako pokojowiec Henryka IV, natomiast matka, Hiszpanka, Louise Bertaut, znajdowała się na dworze Anny Austriaczki, gdzie zajmowała się osobistą korespondencją królowej[1]. Louise wraz z córką zostały usunięte z dworu przez kardynała Richelieu, który obawiał się, że Louise może być łącznikiem między Anną a dworem hiszpańskim[2].

Po przeniesieniu się do Normandii Françoise pod naciskiem matki wzięła ślub z Mikołajem Langlois de Motteville. Mężczyzna ten w momencie ślubu z nią miał już 80 lat, jednak zajmowane przez niego stanowisko pierwszego prezydenta Izby Obrachunkowej w Normandii czyniło go dobrym kandydatem na męża. Françoise już po dwóch latach małżeństwa została wdową. Jej sytuacja materialna była dość trudna. Zwróciła się wówczas o pomoc do królowej Anny Austriaczki. Ta, pamiętając zasługi jej matki, przyjęła ją na swój dwór. Z czasem znalazła się ona w najbliższym otoczeniu regentki.

Po śmierci Anny Austriaczki zamieszkała w Paryżu przy ulicy Saint-Dominique, a niewielki majątek, który uzbierała, wystarczył jej na skromne życie, które zakończyła w 1689 roku, pozostając do końca wdową.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Françoise pozostawiła po sobie Pamiętnik, który zawiera wspomnienia dotyczące rządów regencyjnych Anny Austriaczki. Po raz pierwszy Pamiętnik opublikowany został w 1723 r. w Amsterdamie. W XIX w. zostały wydane kolejne przekłady tego dzieła, m.in. w Paryżu w 1855 r. W 1978 r. wydane zostało tłumaczenie na język polski (tłumaczka Irena Wachlowska)[3]. Oryginalny tytuł brzmi: Memoires de m-me de Motteville sur Anna D’Austriche et sa cour.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. F. de Motteville, Anna Austriaczka i jej dwór, Warszawa 1978, s. 13.
  2. W. St. Magdziarz, Anna Austriacka, Warszawa 2013, s. 85.
  3. F. de Motteville, Anna Austriaczka i jej dwór, Warszawa 1978, s. 19.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Françoise de Motteville, Anna Austriaczka i jej dwór, tłum. I Wachlowska, Warszawa: Czytelnik, 1978.
  • Wojciech St. Magdziarz, Anna Austriacka, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2013.