Franciszek Józef Kapeliński
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
prawnik, językoznawca |
Franciszek Józef Kapeliński (ur. 24 grudnia 1914 w Radomiu, zm. 18 kwietnia 1994 w Alicante (Hiszpania)[1]) – polski prawnik, od 1939 przebywał na emigracji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn działacza ludowego Franciszka Kapelińskiego i Agaty z Czyżewskich. Studiował równolegle prawo i językoznawstwo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, w 1936 po uzyskaniu dyplomu i stopnia magistra przeprowadził się do Warszawy[2]. Od ok. 1938 był zawodowo związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych, m.in. przebywał na placówce w Rydze. Podczas II wojny światowej walczył w szeregach Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, uczestniczył w bitwie o Narwik. Następnie przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie zajmował się nauką języka angielskiego emigrantów z Polski i Węgier, należał również do kierownictwa Komitetu dla Sprawy Oświaty Polaków, który działał w Londynie[3]. Po zakończeniu działań wojennych podjął decyzję o pozostaniu na emigracji. Na początku lat 60. XX wieku wyjechał do Kenii, gdzie pracował jako "senior lecturer" i p.o. kierownika katedry językoznawstwa na Ahmadu Bello University w Zarii. Członek Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie[2].
Pozostawił dorobek naukowy w postaci prac dotyczących nauczania języka angielskiego, utrzymywał kontakt z ojczyzną, przekazywał do polskich instytucji naukowych liczne prace naukowe i dokumenty archiwalne.
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- "Paulus Wladimiri (1369-1435) défenseur de la tolérance religieuse" /1955/;
- "S. Brzozowski, zapomniany historyk polski (1567-1637)" /1957/.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ "Rocznik Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie" nr. 36 (1992/1993), s. 20-21
- ↑ a b Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 102. docplayer.pl. [dostęp 2016-12-12].
- ↑ Międzynarodowy Standard Opisu Archiwalnego, Część ogólna, Sztokholm, Szwecja, 19-22 września 1999, International Council on Archives s. 71. ica.org. [dostęp 2017-01-07].