Franciszek Korwin-Szymanowski
| |
| Data i miejsce urodzenia |
29 września 1930 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 lipca 1988 |
| Narodowość | |
| Język | |
| Ważne dzieła | |
|
„Józef Szymanowski + Listy do Starościny Wyszogrodzkiej”, PIW, Warszawa 1973 | |
Franciszek Korwin-Szymanowski (ur. 29 września 1930 w Płocku, zm. 12 lipca 1988 w Warszawie) – polski bułgarysta i polonista, tłumacz literatury bułgarskiej[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był piątym dzieckiem Feliksa Szymanowskiego i Leokadii z Schultzów oraz starszym bratem Teodora Szymanowskiego.
Studiował slawistykę na Uniwersytecie Warszawskim w latach 1949–1954[2]. Po studiach wyjechał do Bułgarii, gdzie w latach 1954–1957 był wykładowcą na Uniwersytecie Sofijskim. Po powrocie do kraju zajmował się przekładami literatury bułgarskiej. Przygotował edycję źródłową listów swojego przodka Józefa Szymanowskiego[3], adresowanych do swojej szwagierki, Anieli ze Świdzińskich Szymanowskiej (1755-1839), wdowie po Michale Szymanowskim (i wychowawczyni Klementyny z Tańskich Hoffmanowej)[4]. Publikacja została wydana w r. 1973[5]. W czasie stanu wojennego był związany z opozycją, publikował w wydawnictwach podziemnych[6].
Zmarł 17 lipca 1988 r. w Warszawie. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 265-1-5/6)[7].
Tłumaczenia wybrane[edytuj | edytuj kod]
- Aleksandr Petrovič Primakovskij, Jak korzystać z książki, Iskry, Warszawa, 1953.
- Marcel Cachin, Nauka a Religia, „Książka i Wiedza”, Warszawa, 1955. Tłumaczenie z języka francuskiego.
- Jordan Jowkow, Ałbena, opowiadanie w zbiorze Zbrodnia Iwana Belina i inne utwory, Warszawa 1975 r.
- Paisij Hilendarski, Słowianobułgarska historia, Czytelnik, Warszawa 1981.
- Georgi Dimitrov, O socjalistyczną Bułgarię, tłumaczenie, Adam Koseski, Maria Więckowska i Franciszek Korwin-Szymanowski, „Książka i Wiedza”, Warszawa, 1983
- Aleko Konstantinow, Baj Ganiu, Czytelnik, Warszawa, 1986.
Opracował[edytuj | edytuj kod]
- Józef Szymanowski, Listy do Starościny Wyszogrodzkiej, wyd. PIW, Warszawa 1973.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Konstantinov, Aleko (1863-1897). Baj Ganû (pol.); przeł. Franciszek Korwin-Szymanowski.Warszawa: Czytelnik, 1986.
- ↑ Ewa Siatkowska, Wspomnienia slawistyczne z lat 1950–1960, Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej. http://www.iszip.uw.edu.pl/historia/ksiega/04_wspomnienia.html.
- ↑ Jacek Kordel i Wojciech Kaliszewski, Szymanowski Józef Fidelis h. Jezierza (1740 -1801) Polski Słownik Biograficzny, Tom L/1, Zeszyt 204, 2014 s. 70.
- ↑ Zofia Zielińska, Szymanowski Michał h. Jezierza (ok. 1737-1789) Polski Słownik Biograficzny, Tom L/1, Zeszyt 204, 2014 s. 98.
- ↑ „Józef Szymanowski + Listy do Starościny Wyszogrodzkiej”, op. wstępem i komentarzem opatrzył Franciszek Korwin-Szymanowski, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1973.
- ↑ Andrzej Bogusławski, 'Franciszek Korwin-Szymanowski (1930-1988), Przegląd Humanistyczny, 1990, Tom 34, nr. 2, s. 169–171.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KORWIN-SZYMANOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-03-13].