Franciszka Platówna-Rotter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszka Platówna-Rotter
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1894
Jasło

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

10 lutego 1974
Wrocław

Typ głosu

sopran dramatyczny

Gatunki

opera

Zawód

śpiewaczka

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Franciszka Platówna-Rotter (ur. 26 lutego 1894 w Jaśle, zm. 10 lutego 1974 we Wrocławiu)[1]polska śpiewaczka operowa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 26 lutego 1894 roku w Jaśle, w rodzinie Wojciecha i Katarzyny z Zygmundów[2]. Gdy ojciec otrzymał stanowisko organisty w Łapczycy, cała rodzina przeniosła się do tej miejscowości. W Łapczycy odkryto jej umiejętności wokalne[3]. Ukończyła seminarium nauczycielskie, następnie roku 1919[3][4] z wynikiem celującym Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie w klasie śpiewu solowego Wandy Hendrichówny i Adama Ludwiga[4] oraz studia wokalne w Wiedniu[2]. W następnych latach była solistką oper we Lwowie (1920–1930) i Warszawie (1930–1939)[2], a po wojnie we Wrocławiu, gdzie współorganizowała powstanie teatru operowego po przejęciu miasta przez Polskę w 1945 roku[3]. Grała też rolę tytułową w Halce w pierwszym powojennym przedstawieniu (8 września 1945), w 1948 roku była nauczycielem śpiewu w Średniej Szkole Muzycznej we Wrocławiu, a w latach 1949–1970 pracowała na Wydziale Wokalnym, w klasie śpiewu solowego[4]. Otrzymała Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia.

Franciszka Platówna-Rotter zmarła w 1974 roku i została pochowana we Wrocławiu[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2011 roku jej imieniem nazwano ulicę na wrocławskim Jagodnie[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Franciszka Platówna, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2019-08-13] [zarchiwizowane z adresu].
  2. a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 238. [dostęp 2021-09-10].
  3. a b c d Jan Salamon: Koncerty w Łapczycy i Bochni. Gazeta Krakowska, 2009-11-20. [dostęp 2019-08-13]. (pol.).
  4. a b c Platówna-Rotter Franciszka. wsa.dbc.wroc.pl. [dostęp 2011-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-04)]. (pol.).
  5. M.P. z 1956 r. nr 3, poz. 27 - Uchwała Rady Państwa z dnia 22 lipca 1955 r. nr 0/1400 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
  6. Zobacz jakie nazwy dla rond i ulic wybrali wrocławscy radni. TuWrocław, 2011-12-02. [dostęp 2011-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-28)]. (pol.).