Przejdź do zawartości

Friedrich Wilhelm Jähns

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Friedrich Wilhelm Jähns
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1809
Berlin

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

8 sierpnia 1888
Berlin

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pedagog, pisarz, kompozytor

Friedrich Wilhelm Jähns (ur. 2 stycznia 1809 w Berlinie, zm. 8 sierpnia 1888 tamże[1][2]) – niemiecki nauczyciel śpiewu, pisarz muzyczny i kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczył się śpiewu u Eduarda Grella i Charles’a Detroit[1][2]. Jako chłopiec był członkiem chóru opery królewskiej w Berlinie, zrezygnował jednak z kariery wokalnej i podjął naukę kompozycji u Louisa Gorzizky’ego[1][2]. W 1835 roku objął stanowisko dyrektora muzyki w Halberstadt[2]. W latach 1845–1870 prowadził założony przez siebie Jähnssche Gesangverein[1][2]. W 1849 roku został mianowany dyrektorem muzycznym na dworze królewskim w Berlinie[1][2]. Od 1881 roku uczył śpiewu i deklamacji w berlińskim konserwatorium Xavera Scharwenki[1][2].

Zajmował się życiem i twórczością Carla Marii von Webera, zgromadził bogatą kolekcję materiałów dotyczących kompozytora takich jak listy, rękopisy, szkice kompozycji i ich pierwodruki[1][2]. W 1883 roku zbiór ten został nabyty przez berlińską Königliche Bibliothek[1]. Na podstawie zebranych materiałów Jähns sporządził tematyczny katalog dzieł Webera (Carl Maria von Weber in seinen Werken, Berlin 1871), a także napisał jego biografię (Carl Maria von Weber. Eine Lebensskizze, Lipsk 1873)[1][2]. Jako pierwszy pisarz użył w swoim dziele stworzonego przez Richarda Wagnera terminu Leitmotiv[1].

Skomponował m.in. zbiór pieśni Schottische Lieder, Trio fortepianowe oraz Grand Sonata na skrzypce i fortepian[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1702. ISBN 978-0-02-865528-4.
  2. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 400–401. ISBN 83-224-0453-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]