Fulton (1919)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Fulton (1920))
Fulton (Q110)
Ilustracja
„Fulton”
Klasa

okręt podwodny

Typ

Joessel

Historia
Stocznia

Arsenal de Cherbourg

Położenie stępki

listopad 1913

Wodowanie

1 kwietnia 1919

 Marine nationale
Wejście do służby

lipiec 1920

Wycofanie ze służby

lipiec 1935

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


870 ton
1247 t

Długość

74 m

Szerokość

6,4 m

Zanurzenie

3,62 m

Napęd
2 silniki Diesla o łącznej mocy 2700 KM
2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1640 KM
2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


16,5 węzła
11 w.

Zasięg

powierzchnia: 4300 Mm przy 10 w.
zanurzenie: 125 Mm przy 5 w.

Uzbrojenie
2 działa kal. 75 mm, 10 torped
Wyrzutnie torpedowe

8 x 450 mm (4 na dziobie, 2 na rufie, 2 zewnętrzne)

Załoga

47

Multimedia w Wikimedia Commons

Fulton (Q110) – francuski oceaniczny okręt podwodny z okresu okresu międzywojennego, druga jednostka typu Joessel. Została zwodowana 1 kwietnia 1919 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg, a ukończono ją w lipcu 1920 roku. Okręt służył w Marine nationale do 1935 roku.

Projekt i dane taktyczno–techniczne[edytuj | edytuj kod]

„Fulton” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1914 roku[1][2]. Okręt zaprojektował inż. Jean Simonot, lekko modyfikując swój poprzedni projekt Gustave Zédé, zakładając zastosowanie dwóch turbin parowych systemu Parsonsa(inne języki) o mocy 2000 koni mechanicznych (KM) każda przy niewielkim wzroście wyporności[3]. W trakcie budowy z pomysłu zrezygnowano, wyposażając okręt w silniki Diesla[1][3][a].

„Fulton” był dużym, oceanicznym okrętem podwodnym. Długość całkowita wynosiła 74 metry, szerokość 6,4 metra i zanurzenie 3,62 metra[1][4]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 870 ton, a w zanurzeniu 1247 ton[1][4]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa 8-cylindrowe silniki Diesla Schneider-Carels o łącznej mocy 2700 KM[1][5]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Nancy o łącznej mocy 1640 KM[4][5]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 16,5 węzła na powierzchni i 11 węzłów w zanurzeniu[5][6][b]. Zasięg wynosił 4300 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 125 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą[1][5].

Okręt wyposażony był w osiem wyrzutni torped kalibru 450 mm (cztery wewnętrzne na dziobie, dwie na rufie i dwie zewnętrzne), z łącznym zapasem 10 torped oraz dwa pokładowe działa kal. 75 mm[4][5][7]. Załoga okrętu składała się z 4 oficerów oraz 43 podoficerów i marynarzy[1][5].

Budowa i przebieg służby[edytuj | edytuj kod]

„Fulton” zbudowany został w Arsenale w Cherbourgu[4][8]. Stępkę okrętu położono w listopadzie 1913 roku[1], został zwodowany 1 kwietnia 1919 roku[4][5], a ukończono go w lipcu 1920 roku[1]. Okręt otrzymał nazwę na cześć amerykańskiego konstruktora okrętowego Roberta Fultona i numer burtowy Q110[4][6].

Po ukończeniu okręt poddano modernizacji: otrzymał nowy kiosk, mostek i dwa peryskopy o długości 7,5 m (w kiosku) i 9,5 m (w centrali)[1][2].

Okręt pełnił służbę na Atlantyku do początku lat 30., a następnie został przeniesiony do Indochin[3]. Zakończył służbę w lipcu 1935 roku i został skreślony z listy floty[1][4][c].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Przeznaczone dla okrętów typu Joessel turbiny parowe zostały później zamontowane na eskortowcach typu Oise[1][2].
  2. ↑ Podczas prób okręt osiągnął prędkość 17,5 węzła[2].
  3. ↑ Paul E. Fontenoy podaje, że okręt wycofano ze służby w maju 1936 roku[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 158.
  2. ↑ a b c d Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 212.
  3. ↑ a b c d Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 89.
  4. ↑ a b c d e f g h Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 211.
  5. ↑ a b c d e f g Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 88.
  6. ↑ a b Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
  7. ↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.
  8. ↑ John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 198.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
  • Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
  • John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
  • Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-11-18]. (ang.).
Okręty podwodne typu Joessel

Francja

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fulton_(1919)&oldid=70968816”