Góry Shackletona
80°30′S 25°00′W/-80,500000 -25,000000 Góry Shackletona (2011) | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Najwyższy szczyt |
Holmes Summit (1875 m n.p.m.) |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
| 80°30′S 25°00′W/-80,500000 -25,000000
| |
Góry Shackletona[1] (ang. Shackleton Range)[1] – pasmo górskie w Górach Transantarktycznych w Antarktydzie Wschodniej.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwane na cześć Ernesta Shackletona (1874–1922), dowódcy brytyjskiej ekspedycji antarktycznej w latach 1914–1916[2].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Góry Shackletona tworzą pasmo górskie w Górach Transantarktycznych w Antarktydzie Wschodniej, rozciągając się na przestrzeni ok. 160 km w kierunku wschód-zachód między Slessor Glacier a Recovery Glacier[2] – między 30°30'W na Ziemi Coatsów a 19°00'W na Ziemi Królowej Maud[3]. Pasmo tworzy płaskowyż lodowy z odsłoniętymi szczytami na peryferiach[4].
W górach wyróżnia się m.in.: Otter Highlands, Haskard Highlands, La Grange Nunataks, Fuchs Dome, Herbert Mountains, Shotton Snowfield, Read Mountains i Pioneers Escarpment[3].
Najwyższym szczytem jest Holmes Summit wznoszący się na wysokość 1875 m n.p.m.[3]
Historia[edytuj | edytuj kod]
Góry zostały po raz pierwszy zaobserwowane z powietrza podczas Trans-Antarktycznej Ekspedycji Wspólnoty Narodów (ang. Commonwealth Trans-Antarctic Expedition, CTAE) w 1956 roku[2][a]. Pierwsze badania geologiczne przeprowadził w 1957 roku P.J. Stephenson[4].
Pasmo zostało obfotografowane z powietrza przez US Navy w 1967 roku, a następnie zbadane drogą lodową przez British Antarctic Survey w latach 1968–1969 i 1969–1970[2]. W latach 70. i 90. XX w. ekspedycje badawcze w Góry Shackletona zorganizował niemiecki urząd Bundesanstalt für Geowissenschaften und Rohstoffe[5][6].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gazetteer of the British Antarctic Territory podaje, że Góry Shackletona mogły być widziane przez uczestników wyprawy argentyńskiej w grudniu 1955 roku , zob. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Gazetteer of the British Antarctic Territory ↓.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b KSNG 2006 ↓, s. 28.
- ↑ a b c d SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and United States Gazetteer ↓.
- ↑ a b c SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Gazetteer of the British Antarctic Territory ↓.
- ↑ a b Skidmore i Clarkson 1972 ↓.
- ↑ GEISHA – Geologische Expedition in die Shackleton Range ↓.
- ↑ EUROSHACK – International Antarctic Geological Expedition ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antarktyka. „Nazewnictwo geograficzne Świata”. 8, 2006. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej (KSNG). [dostęp 2022-05-29].
- EUROSHACK – International Antarctic Geological Expedition. [w:] Bundesanstalt für Geowissenschaften und Rohstoffe [on-line]. [dostęp 2022-05-29]. (niem.).
- GEISHA – Geologische Expedition in die Shackleton Range. [w:] Bundesanstalt für Geowissenschaften und Rohstoffe [on-line]. [dostęp 2022-05-29]. (niem.).
- Shackleton Range (Gazetteer of the British Antarctic Territory). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).
- Shackleton Range (United States Gazetteer). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).
- Skidmore, M.J. & Clarkson, P.D.. Physiography and Glacial Geomorphology of the Shackleton Range. „British Antarctic Survey Bulletin”. 30, s. 69–80, 1972. (ang.).