Günter Kochan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Günter Kochan
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 października 1930
Luckau

Pochodzenie

niemieckie

Data śmierci

22 lutego 2009

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Srebrny Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD) Nagroda Państwowa NRD Nagroda Państwowa NRD Nagroda Państwowa NRD

Günter Kochan (ur. 2 października 1930 w Luckau[1][2][3], zm. 22 lutego 2009[4]) – niemiecki kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1946–1950 studiował w Musikhochschule w Berlinie u Borisa Blachera, Konrada Friedricha Noetla i Hermanna Wunscha[1][2]. Od 1950 do 1953 roku uczył się kompozycji u Hannsa Eislera w berlińskiej Akademie der Künste[1][2][3]. W latach 1948–1951 był pracownikiem berlińskiej rozgłośni radiowej[1][3]. Od 1950 do 1991 roku był wykładowcą kompozycji w berlińskiej Hochschule für Musik[1][2], w 1967 roku uzyskał tytuł profesora[1][3]. W 1965 roku został wybrany na członka Akademie der Künste[1][2][3].

Laureat Nagrody Państwowej NRD II (1959), III (1964) i I (1979) Klasy, Srebrnego Orderu Zasługi dla Ojczyzny (1974)[3] oraz nagrody miasta Berlina im. J.W. Goethego (1973)[1]. Od 1953 roku był członkiem SED[3].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W swojej twórczości nawiązywał do tradycji niemieckiej klasycyzmu i romantyzmu, wzorował się na stylistyce Hannsa Eislera i Dmitrija Szostakowicza[1]. Dążył do nadania muzyce konkretnych treści, sięgając po formy wokalno-instrumentalne, w których często nawiązywał do aktualnych tematów[1]. Tworzył muzykę na potrzeby radia i telewizji[1].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2][3])

Utwory orkiestrowe

  • 2 koncerty skrzypcowe (I 1951–1952, II 1980)
  • Kleine Suite (1956)
  • Koncert fortepianowy (1958)
  • Sinfonietta (1960)
  • Fröhliche Ouvertüre na orkiestrę kameralną (1960)
  • 2 koncerty na orkiestrę (I 1961–1962, II 1988–1990)
  • 5 symfonii (I na chór i orkiestrę 1963–1964, II 1968, III na sopran i orkiestrę 1972, IV 1983–1984, V 1985–1987)
  • Divertimento, wariacje na temat C.M. von Webera (1964)
  • Variationen über eine venezianische Canzonetta na fortepian i orkiestrę kameralną (1966)
  • 4 utwory na smyczki (1966)
  • 2 koncerty wiolonczelowe (I 1967, II 1976)
  • Mendelssohn-Variationen na fortepian i orkiestrę (1972)
  • Koncert altówkowy (1974)
  • Koncert na kwintet dęty i 2 grupy smyczkowe (1975–1977)
  • 7 Orchesterstücke (1976–1977)
  • Passacaglia und Hymne (1979)
  • In memoriam (1982)
  • Präludium (1985)
  • Und ich lächle im Dunkeln dem Leben (1987)
  • Herbstbilder na 28 instrumentów smyczkowych (1990–1991)
  • Divertimento na zespół fletów prostych (1998)

Utwory kameralne

  • Trio fortepianowe (1953–1954)
  • Divertimento na flet, klarnet i fagot (1956)
  • Sonata wiolonczelowa (1960)
  • 5 utworów na kwartet smyczkowy (1961)
  • Krótki kwartet smyczkowy (1965)
  • Kwartet smyczkowy (1973–1974)
  • 7 Miniaturen na 4 tuby (1977)
  • Trio smyczkowe (1979–1980)
  • Sonata skrzypcowa (1984–1985)
  • 5 bagatel na 4 puzony (1987)
  • Kwintet fortepianowy (1992–1993)
  • 7 Szenen na flet, altówkę i gitarę (1993)
  • 7 Deutsche Volkslieder na 4 puzony i tubę (1993)
  • Duo na klarnet i fortepian (1994–1995)
  • Musik na flet prosty i klawesyn (1996)
  • Miniaturen na kontrabas (1999)

Utwory fortepianowe

  • Suita (1952)
  • Präludien, Intermezzi und Fugen (1954)
  • 11 krótkich utworów na fortepian na 4 ręce (1958)
  • 5 utworów (1971)
  • 7 krótkich utworów (1971)
  • Sonata (1981)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Die Welt ist jung na solistów, chór i orkiestrę (1951)
  • 3 Shakespeare-Lieder na alt, flet i smyczki (1964)
  • Asche von Birkenau na alt i orkiestrę (1965)
  • Aurora na głosy żeńskie, chór i orkiestrę (1966)
  • Wir, unaufhaltsam na baryton, recytatora, chór i orkiestrę (1970)
  • Das Testament von Ho-Chi-Minh na recytatora, orkiestrę kameralną i 9 instrumentów solowych (1971)
  • Die Hände der Genössen na baryton i orkiestrę (1974)
  • 3 Epitaphe na baryton i instrumenty (1975)
  • Tryptichon na mezzosopran, flet altowy, klarnet basowy, altówkę i wiolonczelę (1991)

Utwory sceniczne

  • opera Karin Lenz (1968–1970)
  • dramat muzyczny Luther (1981)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 114. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1912. ISBN 978-0-02-865528-4.
  3. a b c d e f g h Biographisches Handbuch der SBZ/DDR 1945–1990. T. 1 Abendroth – Lyr. München: K.G. Saur, 1996, s. 412. ISBN 3-598-11176-2.
  4. Deutscher Komponist Günter Kochan tot. derstandard.at, 2009-02-23. [dostęp 2024-03-21]. (niem.).