Gąsówka szarobrązowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gąsówka szarobrązowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

incertae sedis

Rodzaj

gąsówka

Gatunek

gąsówka szarobrązowa

Nazwa systematyczna
Lepista luscina (Fr.) Singer
Lilloa 22: 192 (1951) [1949]

Gąsówka szarobrązowa (Lepista luscina (Fr.) Singer) – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lepista, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1818 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus luscinus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Rolf Singer w 1951 r.[1]

Ma 7 synonimów. Niektóre z nich:

  • Austroclitocybe luscina (Fr.) Raithelh. 1990
  • Melanoleuca luscina (Fr.) Métrod 1949[2].

Nazwę polską zarekomendował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica do 12 cm, za młodu wypukły z podwiniętym, lekko bruzdowanym brzegiem, później płaskowypukły z prostym brzegiem, czasami wklęsły. Powierzchnia sucha i gładka, czasami z drobnymi łuskami wokół środka, beżowa, szarobrązowa lub brązowa, często nierówna lub nakrapiana, czasem z owalnymi plamami ułożonymi w okrąg[4].

Blaszki

Gęste, przyrośnięte lub zbiegające, czasem ze słabo wyraźnym ząbkiem, o barwie od kremowej do jasnobeżowej, często u starszych okazów z bladoróżowym odcieniem[4].

Trzon

Wysokość do 7 cm, cylindryczny, czasem rozszerzony lub zwężający się ku podstawie, stosunkowo gruby. Powierzchnia włóknista, biaława do beżowej[4].

Miąższ

Białawo-beżowy, gęsty i gruby, ale cienki na obwodzie kapelusza. Zapach mączysty lub nieokreślony, smak nieokreślony lub nieco nieprzyjemny[4].

Wysyp zarodników

Biladoróżowy. Zarodniki eliptyczne, 4,5–7 × 3–4,5 μm, pokryte drobnymi brodawkami[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji, Australii oraz na Nowej Zelandii i Tasmanii[5]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył 7 stanowisk[3], w późniejszych latach podano następne[6]. Najbardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].

Naziemny grzyb saprotroficzny. Występuje w lasach sosnowych wśród mchów, oraz wśród traw na pastwiskach w parkach, ogrodach, przy drogach. Jest grzybem jadalnym[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e Сиво-кафява леписта [online], manatarka.org [dostęp 2023-04-29] (bułg.).
  5. Występowanie Lepista luscina na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  6. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-04-29].
  7. Aktualne stanowiska góśówki szarobrązowej w Polsce [online] [dostęp 2023-04-29] (pol.).