Głuptak niebieskonogi
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
| Sula nebouxii[1] | ||
| Milne-Edwards, 1882 | ||
 |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Nadrząd | neognatyczne | |
| Rząd | głuptakowe | |
| Rodzina | głuptaki | |
| Rodzaj | Sula | |
| Gatunek | głuptak niebieskonogi | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 |
||
| Zasięg występowania | ||
_world2.png) zasięg występowania |
||
Głuptak niebieskonogi, gap niebieskonogi (Sula nebouxii) – gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny głuptaków (Sulidae), zamieszkujący zachodnie wybrzeże Ameryki Środkowej i Południowej oraz wyspy Galapagos.
Charakterystyka[edytuj]
- Wygląd zewnętrzny
- Samice nieco większe od samców. Głowa brązowawa, biało prążkowana, na części twarzowej naga, szaroniebieska skóra. Jasnoniebieskie nogi. Długie, brązowe skrzydła. Pierś i spodnia część ciała oraz środkowe sterówki białe. Dziób niebieskawy, ma ząbkowane krawędzie ułatwiające chwytanie ryb.
- Rozmiary
- dł. ciała ok. 76-84 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 152 cm - Waga
- ok. 1,3-1,8 kg
- Zachowanie
- Żyje samotnie lub w stadach.
- Długość życia
- Do 17 lat.
Środowisko[edytuj]
Tropikalne i subtropikalne wyspy na Pacyfiku.
Pożywienie[edytuj]
Żywi się rybami, po które nurkuje, czasem z dużej wysokości. Poluje pojedynczo, parami lub w większych grupach - ptaki współpracują wtedy ze sobą przy chwytaniu zdobyczy.
Lęgi[edytuj]
- Zachowania godowe
- Samiec odbywa loty godowe wokół terytorium oraz tańczy przed samicą prezentując swoje niebieskie nogi. Przynosi samicy materiał na gniazdo.
- Gniazdo
- Na ziemi. Gniazduje kolonijnie, ale zachowuje dystans pomiędzy poszczególnymi gniazdami.
- Jaja
- Samica składa 2-3 jaja.
- Wysiadywanie
- Jaja są wysiadywane przez oboje rodziców przez ok. 41 dni. Jako że głuptak niebieskonogi nie posiada plamy lęgowej (fragmentu nagiej skóry na brzuchu), ogrzewa jaja stopami.
- Pisklęta
- Aż do wieku 1 miesiąca pisklęta nie potrafią kontrolować temperatury swojego ciała, muszą więc być często karmione.
Status i ochrona[edytuj]
Liczebność gatunku to ok. 40 tysięcy par, z czego połowa gniazduje na wyspach Galapagos i jest tam prawnie chroniona. Nie jest zagrożony według danych IUCN (status LC - least concern)[2].
Przypisy
- ↑ Sula nebouxii, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Sula nebouxii. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
