Gabriel Cramer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gabriel Cramer
Ilustracja
Portret Gabriela Cramera autorstwa Roberta Gardelle'a
Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1704
Genewa

Data śmierci

4 stycznia 1752

Zawód, zajęcie

matematyk, fizyk

Narodowość

szwajcarska

Alma Mater

Uniwersytet w Genewie

Gabriel Cramer (ur. 31 lipca 1704 w Genewie, zm. 4 stycznia 1752 w Bagnols-sur-Cèze[1]) – szwajcarski matematyk i fizyk, uczeń Johanna Bernoulliego (opublikował jego dzieła), profesor uniwersytetu w Genewie.

Introduction à l'analyse des lignes courbes algébriques, 1750

Autor prac z zakresu teorii wyznaczników (wzory Cramera), analizy matematycznej, teorii krzywych algebraicznych (m.in. badał własności tzw. diabelskiej krzywej) oraz historii matematyki. W 1728 podał propozycję rozwiązania paradoksu petersburskiego. W 1750 r. podał wzory (wcześniej odkryte przez Colina Maclaurina już w 1729 r.) wyrażające rozwiązanie układu równań za pomocą wyznaczników.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cramer Gabriel, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-02].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]