Galut
Galut (hebr. גלות) – wygnanie, wypędzenie Żydów z kraju (Palestyna, Izrael) i ich pobyt na obczyźnie.
Diaspora żydowska rozpoczęła się w VI wieku p.n.e. niewolą babilońską, a następnie w 135 roku, kiedy upadło powstanie Szymona Bar Kochby, a cesarz Hadrian wydał Żydom zakaz wstępu do Jerozolimy, w rezultacie czego zostali rozproszeni po całym Imperium Rzymskim[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ galut, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-07-06].
- ↑ Rafał Żebrowski: Galut (Polski Słownik Judaistyczny). jhi.pl. [dostęp 2020-07-06]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Galut, Polski słownik judaistyczny