Gaubschat TF 50/O&K B 50

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
TF 50/B 50
Ilustracja
Dane ogólne
Producent

Hawa, Gaubschat, O&K

Lata produkcji

1951

Dane techniczne
Liczba członów

1

Długość

TF 50: 10 900 mm
B 50: 10 500 mm

Szerokość

2200 mm

Wysokość

3165 mm

Masa

13 900 kg

Rozstaw wózków

1435 mm

Układ osi

Bo

Napięcie zasilania

550 V

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

TF 50: 26
B 50: 22

Liczba miejsc ogółem

TF 50: 34
B 50: 48

TF 50 – typ silnikowego wagonu tramwajowego, wyprodukowanego w 1951 r.[1] Konstrukcja tramwajów odpowiadała założeniom wdrożonym przy opracowywaniu tramwaju Verbandswagen przez Verband öffentlicher Verkehrsbetriebe (pol. Związek przedsiębiorstw transportu publicznego)[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W odróżnieniu od innych tramwajów produkowanych w Niemieckiej Republice Demokratycznej, tramwaje TF 50 nie składały się w całości z fabrycznie nowych części. Wykorzystano wózki pozyskane z wagonów Hawa zniszczonych w czasie II wojny światowej[2]. Nowe nadwozia dostarczyły zakłady Gaubschat Fahrzeugwerke z Neukölln. Odpowiadające wagonom silnikowym doczepy bierne typu B 50 powstały z kolei w zakładach Orenstein & Koppel. Sześciu tramwajom silnikowym nadano numery taborowe z zakresu 6300–6305, a osiem doczep oznaczono numerami 1800–1807.

Do wnętrza tramwaju prowadziło dwoje dwuskrzydłowych drzwi przesuwnych. Tramwaje TF 50 miały jedną kasetę z miejscem na tablicę kierunkową i numer linii. Dla lepszej widoczności tablic z numerem linii po bokach drzwi umieszczono mniejsze kasetki. W wagonach doczepnych B 50 zrezygnowano z tego rozwiązania.

Tramwaje przydzielono do zajezdni Britz. Aż do początku 1963 r. wagony typu TF 50 obsługiwały głównie linię nr 47 z Hermannplatz do Rudow. W późniejszym czasie przydzielono je na krótko do linii nr 15 i 27. Wraz z likwidacją linii nr 15, dnia 1 lipca 1966 r. wagony zostały odstawione. Początkowo przeniesiono je do zajezdni Charlottenburg. Wagony nr 6301 i 6303 kursowały jeszcze przez kilka miesięcy na niektórych brygadach linii nr 55. W sierpniu i wrześniu 1967 r. niemal wszystkie wagony silnikowe i doczepne zezłomowano, pozostawiając jedynie tramwaj silnikowy nr 6301 do celów muzealnych[1]. Zachowany wagon pozostał w zbiorze zabytkowych tramwajów przedsiębiorstwa Berliner Verkehrsbetriebe, a w 1993 r. został przeniesiony do Niemieckiego Muzeum Techniki[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Die museale Fahrzeugsammlung der BVG. berliner-verkehrsseiten.de. [dostęp 2020-03-11]. (niem.).
  2. a b c Hans Schnoor: Mit dem Reko nach Rudow / Zur Geschichte des Museumswagens 6301 und seiner Baureihe TF 50. T. 3. 2017, s. 57–69, seria: Verkehrsgeschichtliche Blätter.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hans Schnoor: Mit dem Reko nach Rudow / Zur Geschichte des Museumswagens 6301 und seiner Baureihe TF 50. T. 3. 2017, s. 57–69, seria: Verkehrsgeschichtliche Blätter.
  • Günther Krüger, Carl Wilhelm Schmiedeke: Die Straßenbahntriebwagen des Typs TF 50. T. Heft 3. 1966, s. 28f, seria: Berliner Verkehrsblätter.
  • Siegfried Münzinger: Straßenbahn-Steckbrief. Folge 23. T. Heft 4. 1977, s. 77, seria: Berliner Verkehrsblätter.
  • Siegfried Münzinger: Straßenbahn-Steckbrief. Folge 24. T. Heft 5. 1977, s. 100, seria: Berliner Verkehrsblätter.