Lindner TF 13/26
| Dane ogólne | |
| Kraj produkcji | |
|---|---|
| Producent | |
| Miejsce produkcji | |
| Lata produkcji |
1871 |
| Dane techniczne | |
| Liczba członów |
1 |
| Długość |
10 200 mm |
| Masa |
12 400 kg |
| Rozstaw wózków |
1435 mm |
| Rozstaw osi w wózkach |
2800 mm |
| Napięcie zasilania |
600 V |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc siedzących |
24 |
| Liczba miejsc ogółem |
65 |
TF 13/26 – oznaczenie nadane przez przedsiębiorstwo Berliner Verkehrsbetriebe dla serii dwuosiowych, silnikowych wagonów tramwajowych, wyprodukowanych w 1913 r. w zakładach Gottfried Lindner dla linii tramwajowej Schmöckwitz – Grünau.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po kilku miesiącach po uruchomieniu linii Schmöckwitz – Grünau przystąpiono do jej elektryfikacji w związku z wysokimi potokami pasażerskimi. Trzy eksploatowane wcześniej wagony benzenowe sprzedano do Cuxhaven. Ponieważ dostawy nowych tramwajów opóźniały się, wypożyczono trzy wagony Berolina od przedsiębiorstwa Große Berliner Straßenbahn[1].
W 1913 r. zakłady Gottfried Lindner z Ammendorfu dostarczyły firmie Schmöckwitz–Grünauer Uferbahn dziewięć nowych silnikowych wagonów. Były to tramwaje dwuosiowe, z zabudowanymi platformami wejściowymi na obydwu końcach nadwozia. Prąd pobierany był z sieci za pośrednictwem lirowego odbieraka prądu.
W 1925 r. tramwaje wraz z przedsiębiorstwem Schmöckwitz–Grünauer Uferbahn przejęła firma Berliner Straßenbahn-Betriebs-Gesellschaft, która oznaczyła wagony nowymi numerami z zakresu 4351–4355[2]. W 1926 r. rozpoczęto modernizację wagonów. Zmniejszono wielkość okien, upodobniono platformy wejściowe do tych z tramwajów berlińskich, odbierak lirowy zastąpiono pałąkowym. Na dachu zamontowano kasety na numer linii i kierunek znane z wagonów typu T 24. W 1934 r. tramwaje otrzymały berlińskie oznaczenie TF 13/26.
Wagony nr 4353 i 4355 nie zostały odbudowane po zniszczeniach II wojny światowej. Wagony nr 4352 i 4354 pozostały w Berlinie Wschodnim, gdzie kursowały do 1955 r. Następnie przewieziono je do Dessau, gdzie otrzymały numery 23 i 24. Wycofano je z eksploatacji w 1960 r. i zezłomowano[3]. Do dziś nie zachował się żaden z pięciu tramwajów TF 13/26.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Joachim Kubig: 70 Jahre Schmöckwitz-Grünauer Uferbahn. T. Heft 5. 1982, s. 118–121, seria: Verkehrsgeschichtliche Blätter.
- ↑ TF 13/26 (4351 – 4355). berlin-straba.de. [dostęp 2020-03-12]. (niem.).
- ↑ Kurzmeldungen. T. Heft 11. 1960, s. 58, seria: Berliner Verkehrsblätter.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Siegfried Münzinger: Straßenbahn-Steckbrief. Folge 18. T. Heft 8. 1976, s. 168, seria: Berliner Verkehrsblätter.