Geely LC
 Geely LC z 2011 roku | |
| Inne nazwy |
Gleagle Panda Geely Panda Gleagle GX2 Geely-Gleagle Panda Tobe M'Car (Tajwan) Yulu EV2 Kandi Panda EV Micro Panda (Sri Lanka) Geely GC2 (Brazylia i Urugwaj) |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
2008 |
| Okres produkcji |
2008-2016 |
| Miejsce produkcji | |
| Następca |
Geely Yuanjing X1 (Geely Panda) |
| Dane techniczne | |
| Segment |
A |
| Napęd |
Przód |
| Długość |
3598 M |
| Szerokość |
1630 M |
| Wysokość |
1465 |
| Rozstaw osi |
2340 |
| Masa własna |
937-985 kg |
.jpg)
.jpg)
Geely LC, sprzedawany na swoim rodzimym rynku jako Geely Panda[1] lub Gleagle Panda, to samochód miejski produkowany przez chińskiego producenta Geely od listopada 2008 do 2016 roku. W 2010 roku model LC uzyskał 45,3 punktów w testach zderzeniowych C-NCAP[2], co czyni go pierwszym opracowanym lokalnie samochodem kompaktowym w Chinach, któremu przyznano 5 gwiazdek[2], również jest najbezpieczniejszym chińskim samochodem z nadwoziem hatchback[3] od 2011 r.[4] LC był w stanie osiągnąć powyższe wyniki pomimo procesu rozwoju, który opierał się bardziej na symulacjach komputerowych niż na rzeczywistych testach zderzeniowych. W 2017 roku Panda została zastąpiona odnowioną wersją samochodu znaną jako Geely Yuanjing X1.
Stylizacja[edytuj | edytuj kod]
Stylistyka LC została doceniona za wyjątkowy wygląd zewnętrzny , który według producenta Geely jest „bioniczny” i przypomina pandę, ale niektórzy krytykują go za podobieństwo do Toyoty Aygo[5]. Geely zleciło projektowanie nadwozia LC innej chińskiej firmie CH-Auto.
Geely LC 1.5[edytuj | edytuj kod]
Dane techniczne silnika – 1,5L
| Specyfikacja | Opis |
|---|---|
| Cylindry | 4 |
| Przemieszczenie | 1498 cm3 |
| Moc | 95 KM przy 5500 obrotów na minutę |
| Moment obrotowy | 128 Nm przy 3400 obrotów na minutę |
| Paliwo | Benzyna |
| Prędkość maksymalna | 180 Km/h |
Sprzedaż zagraniczna[edytuj | edytuj kod]
Ponieważ samochód jest sprzedawany na rynkach zagranicznych, jego nazwa i marka, pod którą jest sprzedawany, mogą się różnić od siebie.
Brunei[edytuj | edytuj kod]
LC był sprzedawany w Brunei dopiero od 2013 r. (sprzedawano go jedynie przez rok), tylko z 5-biegową manualną skrzynią biegów i dostępnymi 4 kolorami.
Indonezja[edytuj | edytuj kod]
LC jest sprzedawany w Indonezji jako Geely Panda.
Nowa Zelandia[edytuj | edytuj kod]
LC jest sprzedawany w Nowej Zelandii jako Geely LC Hatch.
Sri Lanka[edytuj | edytuj kod]
Lokalna firma Micro Cars oferuje LC na Sri Lance. Jest montowany w kraju za pomocą systemó montażu samochodów.
.jpg)
Egipt[edytuj | edytuj kod]
Pojazd jest sprzedawany pod nazwą Geely Pandino, LC jest sprzedawany w Egipcie[6].
Tajwan[edytuj | edytuj kod]
Przeprojektowany LC o zmienionej nazwie Tobe M'Car jest sprzedawany na Tajwanie przez Yulon Motors, która może również go montować. M'car wykorzystuje to samo nadwozie i wnętrze co LC, ale ma ulepszone osiągi i lokalnie zaprojektowane komponenty.
Pojazd stał się również podstawą wprowadzenia przez spółkę Dongfeng Yulon nowej marki pojazdów energetycznych Yulu (裕路) w Chinach. Elektryczny samochód miejski Yulu EV2 jest w dużej mierze oparty na Tobe M'Car, czyli Geely Panda o zmienionej nazwie, przy czym przeprojektowano jedynie przód i tył.
Kuba[edytuj | edytuj kod]
Na Kubie model LC jest powszechnie używany jako pojazd do wynajęcia, ale jest również sprzedawany prywatnym właścicielom jako Geely Panda.
Argentyna[edytuj | edytuj kod]
LC jest sprzedawany w Argentynie od 2016 roku[7].
Yulu EV2[edytuj | edytuj kod]
Yulu (裕路) EV2 to elektryczny mikrosamochód oparty na zmienionym i odnowionym nadwoziu Geely LC. Yulu EV2 został wprowadzony na rynek 18 października 2017 r. i jest wynikiem powiązania Yulon -Geely na Tajwanie. Yulu EV2 jest blisko spokrewniony z Tobe-M'car i został wyprodukowany przez Dongfeng Yulon wyłącznie na rynek Chin kontynentalnych. Yulu EV2 jest wyposażony w akumulator o pojemności 21,9 kWh, który może przejechać 150 km, w cyklu NEDC. Yulu EV2 ma maksymalną moc wyjściową 36 KM i 140 Nm momentu obrotowego. Maksymalna prędkość wynosi 100 kilometrów na godzinę[8]. Produkcja zakończyła się w 2018 roku[9].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geely LC (Panda) Review auto-chinese.com 2010-4-12
- ↑ a b NEW GEELY LC WINS C-NCAP 5-STAR SAFETY RATING | Geely SA [online] [dostęp 2023-09-14] (ang.).
- ↑ Five Star in Collision Test: Geely Panda Appraised as the safest Minicar in China. 2010-01-09. [dostęp 2011-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-28)].
- ↑ Auto Special: Safety test proves Geely has the right path to improved performance and competitiveness chinadaily.com.cn, 2011-01-14
- ↑ Geely Panda 2009, the Chinese Aygo. 2008-11-08. [dostęp 2011-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-29)].
- ↑ LC. 2010. [dostęp 2012-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-23)].
- ↑ Geely Argentina
- ↑ Yulon EV2. wattev2buy.com. [dostęp 2023-04-15].
- ↑ 裕路汽车-裕路EV2. autohome.com.cn. [dostęp 2023-04-15].